کنار آمدن با خودکشی اطرافیان

---

خانه » خودکشی » کنار آمدن با خودکشی اطرافیان

---

مرگ در اثر خودکشی حادثه ای تراژیک است که می تواند احساسات منفی و پیچیده زیادی را در اطرافیان ایجاد کند. کنار آمدن با خودکشی اطرافیان دشوار است، اما راهکارهای زیر می توانند به شما کمک کنند.

راهکارهای کنار آمدن با خودکشی اطرافیان:

احساسات خود را بپذیرید:

پس از خودکشی یک فرد، اطرافیان او دچار احساس غم و ناامیدی می شوند، احساساتی مانند شوکه شدن، انکار موضوع، احساس گناه، شرم، سردرگمی، اضطراب، تنهایی و حتی در برخی موارد احساس خلاصی از دست مشکلات متوفی رایج هستند. این احساسات طبیعی هستند و در مراحل کنار آمدن با خودکشی اطرافیان و بهبودی متغیر خواهند بود.

نگران این نباشید که احساس شما الان باید چطور باشد.

هیچ زمانبندی مشخصی برای سوگواری وجود ندارد و هیچ راهکار ثابتی برای کنار آمدن با خودکشی اطرافیان وجود ندارد. بر آنچه نیاز دارید تمرکز کنید و قبول کنید که شاید مسیر شما به سمت بهبودی متفاوت از دیگران است.

مراقب خود باشید:

تلاش خود را بکنید که به قدر کافی غذا بخورید، بخوابید و از رژیم غذایی سالم تبعیت کنید. مراقبت از سلامت جسمی به بهبودی روانی شما کمک می کند و به شما قدرت کنار آمدن با خودکشی اطرافیان را می دهد.

برای کنار آمدن با خودکشی اطرافیان از شبکه حمایتی موجود کمک بگیرید:

حمایت کسانی را که در گذشته به شما کمک کرده اند، شامل خانواده، دوستان و گروه مشاوره قبول کنید.

با کسی حرف بزنید:

همواره در موضوع خودکشی شایعات زیادی پیرامون فرد خودکشی کرده و اطرافیان او می پیچید. در این رابطه اغلب بازماندگان سکوت را انتخاب می کنند. حرف زدن با کسی در این رابطه می تواند به شما کمک کند.

برای کنار آمدن با خودکشی اطرافیان با یک متخصص صحبت کنید:

روانشناسان و دیگر متخصصان حوزه سلامت روان می توانند به شما در ابراز احساسات و مدیریت آنها و یافتن بهترین راهکار کنار آمدن با خودکشی اطرافیان کمک کنند.

از یک مشاور برای بهبود سلامت روان خود کمک بگیرید:

در موارد زیادی، این افراد خانواده هستند که جسد متوفی را کشف می کنند. دیدن پیکر بی جان عزیز خود ترومای بزرگی برای روان فرد محسوب می شود و می تواند او را دچار استرس پس از سانحه کند. فلاش بک به حادثه و یادآوری مداوم تصاویر مربوط به آن در این شرایط رایج است. اگر دچار این حالت شده اید، هر چه سریع تر به روانشناس یا مشاور مراجعه کنید.

حرف زدن با کودکان و نوجوانان درباره خودکشی اطرافیان:

خودکشی یکی از اطرافیان برای بزرگسالان دشوار است، اما برای کودکان و نوجوانان شوک بزرگی است. اغلب، والدین، معلمان، مدیران مدرسه و دیگر بزرگسالان برای حرف زدن با کودک و نوجوان در این رابطه احساس عدم آمادگی می کنند. نحوه مطرح کردن و حرف زدن با کودک یا نوجوان در این ربطه بسیار اهمیت دارد.

ابتدا به احساسات خود توجه کنید.

احساسات خود را مدیریت کنید تا بتوانید با کودک یا نوجوان با آرامش صحبت کنید.

صادق باشید:

به جزئیات مسئله نپردازید، اما حقیقت را نیز پنهان نکنید. از زبان مناسب با سن کودک برای حرف زدن در مورد خودکشی یکی از اطرافیان استفاده کنید.

احساسات کودک را تایید کنید:

به کودک کمک کنید تا بر احساسات خود نامی بگذارد. «به نظر می رسد عصبانی هستی.»، «خودت را سرزنش نکن، تقصیر تو نبوده است.» احساسات کودک را تایید کنید و آنها را عادی بدانید. احساسات خود را نیز با او در میان بگذارید.

برای کنار آمدن با خودکشی اطرافیان از شایعات دوری کنید:

در مورد دلیل خودکشی شایعه پراکنی نکنید و حدس های خود را مطرح نکنید. در عوض، برای کنار آمدن با خودکشی اطرافیان و حرف زدن با کودکان/نوجوانان، تاکید کنید که فردی که فوت کرده است دچار مشکل بود و به شکل متفاوتی از دیگران فکر می کرد.

حمایت خود را بر اساس نیازهای فرد ارائه دهید:

هرکسی به نحوی سوگواری می کند و سرعت آن در افراد مختلف متفاوت است. برخی از افراد برای کنار آمدن با خود به خلوت و تنهایی نیاز دارند. به خلوت آنها احترام بگذارید، اما هر بار به او یادآوری کنید که در این سوگواری تنها نیست. دسته دیگری از کودکان به حرف زدن نیاز دارند. برخی دیگر ترجیح می دهند غم خود را به شکل دیگری با گوش کردن موسیقی یا پناه بردن به هنر ابراز کنند. به نیازهای کودک خود توجه کنید و بر اساس آن به او کمک کنید.

از تقلید پیشگیری کنید:

تحقیقات نشان می دهد که حرف زدن درباره جزئیات خودکشی و دیدن تصاویر مربوط به حادثه ریسک خودکشی را در اطرافیان افزایش می دهد. در زمان صحبت کردن با کودکان/نوجوانان از پرداختن به جزئیات، تصاویر و شایعات خودداری کنید و در عوض در مورد امید، بهبودی و ارزش افراد در زمان حیات حرف بزنید.

مراقبت توجه طلبی باشید:

معمولا افرادی که خودکشی کرده اند برای مدتی پس از حادثه به مرکز توجه تبدیل می شوند و مانند افراد مشهور همه از آنان حرف می زنند. کودکان آسیب پذیر ممکن است متوجه این توجه شوند و خودکشی را به عنوان راهی برای دیده شدن ارزیابی کنند.

کلمات خود را با دقت انتخاب کنید:

برای کمک به کنار آمدن با خودکشی اطرافیان در کودکان و نوجوانان از به کار بردن عباراتی مانند «او دیگر رنج نمی کشد.» یا «او حالا در جای بهتری است.» خودداری کنید. در عوض، بر جنبه های مثبت زندگی فرد تمرکز کنید و از به کار بردن عبارت اقدام به خودکشی خودداری کنید.

سوگواری غیر طبیعی را زیر نظر بگیرید:

سوگواری پس از مرگ یکی از عزیزان طبیعی است، اما نباید با ابراز تمایل برای خودکشی همراه باشد. در برخی از موارد، اطرافیان در عزای عزیز خود آرزوی مرگ می کنند و خود را مستحق زندگی پس از او نمی دانند. خطر افسردگی در اطرافیان بسیار زیاد است. علائم افسردگی را مطالعه کنید و به وجود افکار خودکشی در اطرافیان خود دقت کنید. در این موارد، هر چه سریع تر به روانپزشک یا روانشناس مراجعه کنید.

گاهی، خودکشی به قدری سریع و ناگهانی رخ داده است یا شدت آسیب روانی در اطرافیان به حدی است که کنار آمدن با خودکشی فرد سال ها طول می کشد. هر چند طی کردن این مسیر دشوار است، اما با کمک یک مشاور یا روانشناس مجرب می توانید به زودی زندگی طبیعی خود را از سر بگیرید.