فهرست مطالب
- چه کسی بیشتر به آن دچار می شود؟
- همه مبتلایان به بولیمیا اقدام به استفراغ کردن نمی کنند:
- نشانه های ابتلا به پرخوری عصبی یا بولیمیا:
- نشانه های مربوط به رفتارهای پاکسازی:
- نشانه های جسمی:
- علت ابتلا به بولیمیا چیست؟
- عوارض و تاثیر منفی پرخوری عصبی چیست؟
- دریافت کمک برای بولیمیا:
- گام های لازم برای بهبودی:
- عادت های سالم در ارتباط با غذا پیدا کنید:
- کمک به بیمار مبتلا به پرخوری عصبی:
خانه » مشاوره »
بسیاری از ما در زمان بی حوصلگی، خستگی و استرس سراغ غذا می رویم. اما اگر این به یک اختلال خوردن در شما تبدیل شده باشد، به آن بولیمیا یا پرخوری عصبی گفته می شود. پرخوری به نوعی وسواس تبدیل می شود.
مشخصه این اختلال اپیزودهای افراط در خوردن همراه با تلاش برای پیشگیری از افزایش وزن با استفاده از استفراغ کردن، استفاده از ملین ها و ورزش کردن شدید است. این چرخه نفرت انگیز فشار زیادی روی بدن و سلامت روان شما وارد می کند. باعث آسیب به سیستم گوارش و عدم تعادل شیمیایی بدن می شود که به عملکرد ارگان های مهم بدن از جمله قلب آسیب می زند. این اختلال می تواند حتی مرگبار باشد.
| مطالعه مطلب “اختلالات اشتها” به شما پیشنهاد می شود |
چه کسی بیشتر به آن دچار می شود؟
هر چند در زنان شایع تر است، اما زنان و مردان هر دو در هر سنی می توانند دچار آن شوند. وقتی دچار پرخوری عصبی باشید، در جنگ دائمی برای خوردن و احساس شرم و گناه پس از آن برای افزایش وزن هستید. وقتی شخص اقدام به پرخوری می کند، پس از ان دست به هر کاری می زند تا آن را جبران کند.
همه مبتلایان به بولیمیا اقدام به استفراغ کردن نمی کنند:
این اختلال لزوما شامل پاکسازی نمی شود. کارهای دیگری مانند استفاده از تنقیه، ملین، یا ورزش های شدید، روزه داری های متمادی و رژیم های غذایی سخت نیز نشانه آن به شمار می رود.
نشانه های ابتلا به پرخوری عصبی یا بولیمیا:
نشانه های مربوط به خوردن:
- تلاش برای پنهان کردن رفتارهای پرخوری، تنها غذا خوردن
- فقدان کنترل بر روی خوردن، خوردن تا زمان ناراحتی جسمی و درد
- خوردن در زمان خواب بقیه و جایگزین کردن خوراکی هایی که خورده شده است
- خوردن مقدار زیادی غذا بدون تغییر مشهود در وزن
- ناپدید شدن غذاها، پنهان کردن جعبه های خالی و بسته بندی ها در مکان های مختلف
- نوسان بین پرخوری و روزه داری؛ وعده های غیر کامل یا فقدان غذا خوردن
نشانه های مربوط به رفتارهای پاکسازی:
- رفتن به دستشویی پس از غذا خوردن، باز گذاشتن شیر آب برای پنهان کردن صدای استفراغ کردن
- استفاده از ملین ها، تنقیه و اسهال آورها پس از غذا خوردن
- رفتن به سونا برای عرق کردن
- استشمام بوی استفراغ از دهان فرد با وجود تلاش برای پنهان کردن آن با دهانشویه، مسواک یا آدامس
- ورزش کردن بیش از حد پس از غذا خوردن
نشانه های جسمی:
- جای زخم روی انگشتان به خاطر تلاش برای القای استفراغ
- گونه های فرورفته و چشم های گود افتاده به خاطر استفراغ های مکرر
- تغییر رنگ دندان ها به دلیل تماس با اسید معده
- عدم کمبود وزن. کسانی که دچار پرخوری عصبی هستند وزن عادی دارند یا کمی اضافه وزن دارند. کمبود وزن همراه با رفتارهای پاکسازی می تواند نشانه آنورکسی باشد.
- نوسان وزن مداوم، در حدود 5 کیلو به دلیل پرخوری و روزه داری و استفراغ تناوبی
علت ابتلا به بولیمیا چیست؟
هیچ گونه دلیل منفردی برای پرخوری عصبی نیست. در حالی که عزت نفس و نگرانی در مورد وزن و تصویر از بدن نفش مهمی دارند، سایر عوامل نیز در آن دخیل اند، از جمله:
- تصویر از بدن ضعیف و منفی
- عزت نفس پایین
- تغییرات استرس اور زندگی
- سابقه تروما یا آزار
عوارض و تاثیر منفی پرخوری عصبی چیست؟
وقتی دچار این اختلال باشید، بدن و حتی جان خود را در معرض خطر قرار می دهید. خطرناک ترین عارضه بولیمیا کم آب شدن بدن است. استفراغ، مصرف ملین و اسهال آورها باعث عدم تعادل الکترولیت بدن می شود، به خصوص در شکل کاهش سطح پتاسیم.
کاهش سطح پتاسیم، باعث علائمی مانند خستگی و گیجی می شود. نارسایی کلیوی از دیگر عوارض ان است.
دریافت کمک برای بولیمیا:
فرقی نمی کند چند مدت است که دچار اختلال خوردن هستید، همیشه می توانید این چرخه معیوب را بشکنید و به رفتارهای سالم تر در خوردن رو آورید.
گام های لازم برای بهبودی:
قبول کنید که مشکل دارید. تا پیش از این همیشه توجیه می کردید که بالاخره با کاهش وزن می توانید عادت های خوردن خود را کنترل کنید. اما حالا باید قبول کنید که این طور نیست.
با کسی حرف بزنید، به خصوص اگر این رفتارتان تا به حال یک راز بوده است. شاید خجالت می کشد یا می ترسید. اما کسی باید از شما حمایت کند.
از موقعیت هایی که محرک پرخوری یا پاکسازی هستند دوری کنید. از نگاه کردن به مجلات مد، دوستانی که دائما در مورد رژیم گرفتن حرف می زنند و برنامه های مربوط به رژیم دوری کنید.
اختلالات زمینه ای مانند افسردگی یا اضطراب را درمان کنید.
مهارت های کنترل خشم و استرس را یاد بگیرید.
به دنبال دریافت مشاوره تخصصی و درمان باشید. در موارد شدید، تنها یک روانشناس یا روانپزشک می تواند به شما کمک کند که عادت های خوردن سالم داشته باشید.
عادت های سالم در ارتباط با غذا پیدا کنید:
با توسعه عادت های غذایی سالم، می توانید چرخه پرخوری و استفراغ را شکست دهید.
به گرسنگی خود توجه کنید. اجازه ندهید بیش از حد گرسنه شوید که به پرخوری بیانجامد.
به طور متناوب و در وعده های کوچک غذا بخورید. هیچ وعده غذایی را حذف نکنید.
هیچ کدام از مواد غذایی را ممنوع نکنید. این باعث وسوسه بیشتر برای خوردن آن می شود.
کمک به بیمار مبتلا به پرخوری عصبی:
اگر یکی از نزدیکان شما دچار بولیمیا است از راهکارهای زیر برای کمک کردن به او استفاده کنید:
از او حمایت روانی کنید. معمولا با شروع حرف زدن درباره موضوع، فرد در حالت تدافعی قرار می گیرد و عصبانی می شود. اما اگر حاضر به حرف زدن شد، بدون قضاوت حرف بزنید و به او اطمینان دهید که از او حمایت می کنید.
از توهین کردن، طعنه زدن و القای حس گناه به فرد خودداری کنید. بیماران معمولا خود دچار کمبود عزت نفس و استرس هستند و اصلا به مقدار بیشتری از آن نیاز ندارند.
مدل خوبی از عادت های غذایی سالم، ورزش کردن و تصویر از بدن باشید. در مورد بدن خود و دیگران حرف های منفی نزنید.
محدودیت های خود را قبول کنید. تا زمانی که بیمار نخواهد شما نمی توانید به او کمک کنید.
