پت تراپی در روانشناسی

پت تراپی یا درمان به کمک حیوانات نوعی مداخله درمانی است که از حیواناتی مانند اسب، سگ، پرنده ها در طرح درمان استفاده می شود. از این روش برای تقویت منافع سایر روش های درمانی سنتی نیز استفاده می شود. در این مطلب تلاش کرده ایم یکی از جدیدترین روش های درمانی در حوزه روانشناسی را به شما معرفی کنیم.

چه زمانی از پت تراپی در روانشناسی استفاده می شود؟

پت تراپی یا درمان به کمک حیوانات برای مداخله فردی یا گروهی قابل استفاده است. یک بررسی جامع نشان دهنده نتایج مثبت و بهبود سللامت عاطفی در مبتلایان به اوتیسم، بیماری های روانی و مشکلات رفتاری است. مطالعه دیگری نشان داده است که مشکلاتی مانند افسردگی، اسکیزوفرنی یا اعتیاد با استفاده از این روش قابل درمان است.

تمامی افرادی که علاقه ای به حیوانات ندارند، از آنها می ترسند یا نسبت به آنها آلرژی دارند، کاندیدای مناسبی برای این روش درمانی نیستند.

در پت تراپی چه انتظاری می رود؟

بسته به نوع درمانی و نوع حیوانی که در درمان استفاده می شود، بیمار می تواند برای دریافت حمایت عاطفی سگ، گربه یا هر حیوان خانگی دیگری را در جلسات درمانی در کنار خود نگه دارد. در عین حال، مراجع می تواند حیوانی را از یکی از مراکز نگهداری از حیوانات آسیب دیده به سرپرستی بگیرد.

در طول درمان، مراجع و درمانگر در مورد حیوان و گذشته او حرف خواهند زد و مراجع از تجربه خود خواهد گفت. درمان می تواند در هر جایی که امکان نگهداری حیوان خانگی وجود داشته باشد، انجام گیرد اما در بیشتر موارد در کلینیک های تخصصی صورت می پذیرد.

تاثیر پت تراپی:

حیوانات می توانند به انسان احساس آرامش، راحتی و امنیت بدهند و حواس او را از موقعیت استرس آور پرت کرده و به سمت موقعیت لذت بخش جلب کنند. طرفداران روش پت تراپی معتقدند ایجاد پیوند و ارتباط بین انشان و حیوان باعث بهبود حس خود ارزشی و اعتماد به نفس، تثبیت عواطف، بهبود ارتباط، خود تنظیمی و مهارت های اجتماعی می شود.

دلایل متعددی برای حضور حیوان خانگی در جلسات درمان وجود دارد. حیوانات علائم فیزیولوژیک و روانی استرس، از جمله ضربان قلب و فشار خون را کاهش می دهند که در نتیجه باعث آرام تر شدن مراجع در جلسات درمان و حضور ذهن بیشتر وی در درمان می شود.

حیوانات موجوداتی مهربان و عاطفی هستند که ما را قضاوت نمی کنند و در صورتی که با یک نفر ارتباط برقرار کنند عشقی بدون قید و شرط به او می دهند. این باعث می شود که بیمار احساس پذیرفته شدن و آرامش کند. حس امنیت روانی و آرامش باعث می شود مراجع راحت و صریح تر در مورد مشکلات خود صحبت کند. به علاوه، نتایج تحقیقات نشان می دهد احتمال بازگشت و تعهد مراجع به درمان در پت تراپی بیشتر است.

جلسات پت تراپی شاداب تر و جالب تر از جلسات روان درمانی سنتی است که می تواند برای بیماری که تجربه ناخوشایندی از درمان داشته است جالب توجه باشد.

پروسه درمان:

درمان به کمک حیوان اغلب همراه با روش های سنتی توسط روان درمانگر انجام می شود. سگ ها رایج ترین حیوانی هستند که مورد استفاده قرار می گیرند، هر چند برنامه های درمانی مختلف می تواند شامل حیوانات مختلف شود.

در طول جلسات، معمولا از حیوانی استفاده می شود که در مرکز وجود دارد و آموزش دیده است. این روانشناس است که بر اساس نیاز مراجع، بیماری یا مسئله مورد نظر، اهداف درمان، ملاحضات ایمنی، و دیگر مسائل مرتبط نوع حیوانی را که برای بیمار مناسب است پیشنهاد می دهد.

پت تراپی به دلیل توانایی آن در ترکیب افکار، احساسات و رفتار در یک مداخله درمانی منحصر به فرد است. مداخله درمانی با استفاده از حیوانات چالش ها و فرصت های جدیدی را پیش روی مراجع قرار می دهد که خود را به نحو جدیدی ببیند.

فعالیت هایی مانند اسب سواری یا قدم زدن با اسب، برس کشیدن یک بز یا آموزش یک حقه جدید به یک سگ به مراجع در تنظیم عواطف و رفتارهای خود کمک می کند و حس صبوری و ارتباط را در او تقویت می کند. به هر روی جلسات درمان با فعالیت های روتین مرتبط با مراقبت از یک حیوان خانگی شروع می شود.

در طول مداخله، داستان حیوان با مراجع در میان گذاشته می شود. از آنجا که بسیاری از این حیوانات سابقه تروما یا آزار داشته اند یا یکی از بازماندگان یک حادثه بوده اند، حرف زدن در مورد گذشته حیوان به بیمار احساس ارتباط و نزدیکی می دهد. در مواردی شباهت حادثه به حدی است که بیمار با حیوان ارتباط عمیقی پیدا می کند. مراجع ممکن است افکار، باورها، عواطف، مشکلات و مسائل خود را در حیوان بازتاب دهد که این به روانشناس در درک بهتر مشکل کمک می کند. در طول جلسات درمان، مراجع به حیوان کمک می کند که از گذشته خود دور شده و بهبود یابد. در این بین خود نیز بهبود یافته و به راه حل های جدیدی برای مشکلاتش می رسد.

مثالی از یک دوره درمانی پت تراپی:

لوسی دختری 14 ساله است که پدر و خواهرش را در یک تصادف خودرو سال گذشته از دست داده است. رفتاری لوسی هر روز بدتر می شود و دچار افت تحصیلی شده بود به حدی که از مدرسه فرار می کرد. مادر لوسی او را برای درمان به مرکز مشاوره برده بود، اما لوسی از حرف زدن امتناع می کرد. تا آنکه بالاخره با ورود به جلسات پت تراپی موافقت کرد و به محض دیدن یکی از اسب های مرکز که دوستش را از دست داده اند، با او ارتباط برقرار کرد.

طی جلسات متعددی، لوسی در کنار اسب قدم می زد، سرش را کنار سر او می گذاشت و به صدای تنفسش گوش می کرد. به تدریج، لوسی در مورد غم اسب ناشی از مرگ دوستش حرف می زد، آنکه حتما چقدر دلش برای دوستش تنگ شده و چقدر به یاد روزهایی است که با دوستش گذرانده است. به تدریج، لوسی نه تنها در مورد دلتنگی برای پدر و خواهرش حرف زد، بلکه به خاطر نداشتن آن خانواده شاد همیشگی سوگواری کرد. طی جلسات، مشخص شد لوسی غم خود را پنهان می کند تا مادرش بیش از این ناراحت نشود. پس از چند جلسه، مادر وارد جلسات درمانی شد و هر دو به داستان اسب گوش سپردند. در پایان جلسه، هر دو احساساتی شدند و توانستند در غم و اندوه یکدیگر شریک شوند.

پت تراپی روشی جدید و منحصر به فرد است که زیر نظر یک روان درمانگر آموزش دیده می تواند منافع درمانی متعددی را برای بیمار رقم بزند.