فهرست مطالب
خانه » مسیر مهاجرت »
برای لحظهای که داری میری، ولی دلت هنوز نرفته
نه از پرواز. نه از چمدان. نه از کارت اقامت.
شروعش از همون لحظهایه که داری آخرین بار دور و برتو نگاه میکنی. خونه رو. آدمهات رو. خیابونِ آشنا رو. صدای تو توی ذهنت:
واقعاً دارم میرم؟ کی فکرشو میکرد این لحظه برسه…
تو تنها نیستی، هیچوقت نبودی
من هنوز اون لحظه رو یادمه. وقتی داشتم از کوچهی قدیمی خونمون رد میشدم. همون کوچهای که هزار بار با مامان خرید رفتیم، همون مغازه سرکوچه، همون صدای آشنای زنگ در.
همون موقع که مامانم گفت: “مواظب خودت باش. ولی مواظب دلت هم باش…”
و شاید مثل خیلیهای دیگه، یه پلیلیست ساختم برای توی هواپیما. آهنگ اولش؟ پرواز رضا یزدانی. چون این آهنگ انگار برای رفتن ساخته شده.
صدای تو توی ذهنت: “یعنی اگه نرم، چی میشه؟ اگه بمونم، اونا خوشحالترن؟”
چیزهایی که باید یادت بمونه
آدم، تو مهاجرت با چیزهای خیلی کوچیک زنده میمونه. با یه عکس. یه پیام صوتی. بوی شال مامان. یا حتی تکهای از خونه که لای کتاب قایم کرده.
چیزهایی که بهت یادآوری میکنن هنوز ریشههات زندهن.
اگه برات مقدوره، از خونه که خارج شدی یه بار دیگه برگرد و فقط خونه رو نگاه کن. لمسش کن. بوی آخرش رو بکش.
صدای تو توی ذهنت: “چی رو دارم جا میذارم پشت سرم…؟”
چرا خداحافظی اینقدر درد داره؟ (یه نگاه کوچیک روانشناسی)
چون مغز ما از جدایی میترسه. چون ما برای بقا به “دلبستگی” نیاز داریم. چون وقتی از آدمها یا جاهایی که برامون امنیت ساختن جدا میشیم، مغز اینو مثل خطر تفسیر میکنه.
بعضیها اشک میریزن. بعضیها سکوت میکنن. بعضیها شوخی میکنن. بعضیها قهر میکنن.
همهش طبیعیه. همهش انسانی.
برای فردای خداحافظی
وقتی رسیدی، وقتی خسته بودی، وقتی همهچی برات غریب بود… شاید این کارا به کارت بیاد:
- یه پلیلیست مخصوص دلتنگی گوش کن
- یه چای تنها بخور
- به خیابونای جدید یه شانس بده
- به مادرت زنگ بزن حتی فقط بگی رسیدم
- یه پیام صوتی ضبط کن برای خودِ آیندهت
- یه تکه کاغذ با اسم آدمایی که دلت براشون تنگ میشه توی کیف پولت بذار
- بوی خونه رو همراهت ببر
برای وقتی دلت خیلی گرفت…
- آهنگ: Armand Amar – La Genèse
- شعری از فروغ:
“من از تو دورم ای خونه ولی تو نزدیکی… توی خاطرههام”
- پیدا کردن یک کافه قشنگ در شهر جدیدت (حتی اگه هیچکس رو نداری)
صدای تو توی ذهنت: “باید یه خونهی جدید برای دلم بسازم… حتی اگه با یه فنجون چای ساده شروع بشه.”
آخرش؟
همه خداحافظیها سختن. ولی تو بلدی دوباره خونه بسازی. حتی اگه هزار کیلومتر دور باشی. حتی اگه هیچچیز مثل قبل نباشه. حتی اگه دلت تنگ بشه.
“آدم هرجا بره، یه تکه از خونه تو دلشه. همیشه.”
“خداحافظی، مهارت میخواد. بیشتر از اون، دل میخواد. و تو، دلشو داری.”