کودکان شادی، عشق و هدایای بی‌شماری با خود به زندگی می‌آورند و هیچ پیوندی عمیق‌تر از آن بین مادر و فرزند وجود ندارد. با این حال، تعهد به پرورش انسانی دیگر از نوزادی تا بزرگسالی (و حتی بعد از آن!) بار اضافی استرس را برای روان به همراه دارد و استرس مادر شدن می‌تواند بسیار زیاد باشد.
در حالی که هر مادری نگرانی‌های مخصوص به خود را دارد، اما بسیاری از الزامات مادری و استرس‌های مادری کردن تقریباً جهانی هستند. درصد بالایی از مادران در زمینه‌های زیر احساس نگرانی و فشار می‌کنند:
فشار زمانی
با توجه به آن مقدار مراقبت و پرورشی که کودکان نیاز دارند، و همچنین نیازهای سایر افراد خانواده، اکثر مادران احساس می‌کنند از نظر زمانی تحت فشار هستند. چه کمبود زمان کافی برای خشک کردن لباس‌ها، بازی با بچه‌ها، زمانی متعلق به امور شخصی خود، یا ده‌ها فعالیت دیگر باشد، بسیاری از مادران معتقدند که ساعت‌های شبانه روز برای انجام تمام وظایفشان یا کارهایی که دوست دارند انجام دهند، کم است.
خواسته‌های رابطه
از آنجایی که مادران زمان زیادی را برای ارتباط با فرزندشان صرف می‌کنند، گاهی اوقات سایر روابط زندگیشان در جایگاه دوم قرار می‌گیرند. این مسئله به خصوص زمانی بیشتر احساس می‌شود که فرزند نوزاد یا خردسال دارند که نیاز به توجه بیشتری دارد. بدین ترتیب، مادران کودکان خردسال اغلب بین برآوردن نیازهای کودک خود و داشتن انرژی برای گفتگو، تفریح و حتی رابطه جنسی با همسرشان احساس فشار می‌کنند.
برای این دسته مادران وقت گذاشتن برای دوستان سخت‌تر است، زیرا مسئولیت‌های مادری زمان آزاد زیادی برای آنان باقی نمی‌گذارد. همچنین، با رشد و تغییر کودکان، مادران نیز تغییر می‌کنند و در جهت‌های جدید رشد می‌کنند، که می‌تواند بر روابط طولانی مدت تاثیر بگذارد.
شک به خود
مادران همیشه با این ترس روبه رو هستند که به اندازه کافی مادر خوبی نیستند. از آنجایی که هر کودک دارای ویژگی‌های خلقی، نیازها و ویژگی‌های منحصربه‌فردی است، و از آنجایی که دائماً رشد و تغییر می‌کنند، استفاده از یک رویکرد یکسان برای مادر شدن غیرممکن است.
این بدان معناست که مادران دائماً در حال ارزیابی مجدد خودشان هستند، به دنبال بینش‌های جدید در روانشناسی کودک می‌گردند و سعی می‌کنند یک قدم جلوتر از فرزندانشان باقی بمانند تا مادر بهتری باشند. اما همیشه معماهایی هست که باید حل شوند، بحران‌هایی که باید حل شوند و آتش‌هایی هست که باید خاموش شود. گاهی اوقات، مادران خیلی سریع خودشان را زیر سوال می‌برند و از عواقب تصمیم و رفتاری که داشته‌اند، دچار استرس می‌شوند. همه اینها بخشی از یک مادر وظیفه شناس بودن است.
زمان تنهایی
در نهایت، در میان این مسائل (و همچنین مواردی که ذکر نشده است)، بسیاری از مادران زمان کافی برای مراقبت از خود ندارند. با وجود مسئولیت‌های مادری، دیگری خبری از آن نوبت های پاکسازی پوست، استخر و دورهمی‌های زنانه، کلاس‌های مختلف و حتی سرگرمی‌های فردی دوران قبل از بارداری نیست.
امور مالی
فرقی نمی‌کند از مهدکودک استفاده کنید، یا پرستار بچه یا اینکه برای مراقبت از کودک از شغلتان استعفا دهید و در خانه بمانید. در هر صورت مراقبت از کودک گران است. هر چه کودک لباس‌های سایز بزرگتری می‌پوشد، نیازهای جدیدتری پیدا می‌کند و همه این نیازها از امور بهداشتی، تغذیه تا تحصیل و سایر موارد، به بودجه خانواده فشار وارد می‌کنند. هر چند کودکان دارایی باارزشی هستند، اما خانواده با فشار مالی بیشتری روبه رو می‌شود.
غرایز محافظتی
یکی دیگر از دلایل استرس مادران غرایز محافظتی است. با داشتن مسئولیت مراقبت از یک روح جوان آسیب‌پذیر و پرورش این موجود شیرین تا بزرگسالی، مادران بیشتر از هر کسی احساس می‌کنند که دنیا مکانی خطرناک‌تر از آن چیزی است که به نظر می‌رسید. از روزهایی که کودکان نوپا از دیوار بالا می‌روند و همه چیز را در دهانشان می‌گذارند تا روزهایی که نوجوانان بدون والد ممکن است به هر جایی بروند و با هر کسی دوست شوند تا موقعی که برای رفتن به دانشگاه آماده می‌شوند، خطرات زیادی فرزندان ما را تهدید می‌کند و بنابراین مادران با استرس‌های مختلفی در هر دوره روبه رو هستند. مادران همچنین نگران رفتار و رشد اجتماعی فرزندانشان هستند که هر مرحله جدید رشد را به چالشی تبدیل می‌کند.
در مواجهه با تمام خواسته‌های استرس‌زای تربیت فرزندان، استرس مادر با چه راهکارهایی کمتر می‌شود؟ اگر شما هم احساس می‌کنید پس از فرزندآوری از خودتان دور شده‌اید و زمان کافی برای خودتان ندارید، با کارشناسان ما تماس بگیرید تا شما را برای درمان استرس و اضطراب و داشتن زندگی شخصی باکیفیت‌تر، روابط عاشقانه بهتر، و سبک فرزندپروری مثبت‌تر راهنمایی کنند.
منبع:
مترجم: سعیده بریانیان
