فهرست مطالب
خانه » روانشناسی مهاجرت »
فرزندپروری مهاجران تک والدی چالش منحصر به فردی است. مهاجرت خود تغییر بزرگی است و طلاق نیز یکی از وقایع استرس زا تلقی می شود. همزمانی این دو با هم می تواند سلامت روان افراد را با خطر جدی رو به رو کند. در این میان کودکان بیشتر از بزرگسالان ممکن است در معرض خطر قرار گیرند. این امر مسئولیتی را که بر دوش والدین است سنگین تر می کند.
مدیریت طلاق پس از مهاجرت:
امروزه تخمین زده می شود که در جهان یک سوم تمام ازدواج ها به طلاق ختم می شود. با وجود این نرخ بالا، هنوز هم تحقیقات کمی بر روی طلاق در بین مهاجران صورت گرفته است.
والدینی که در کشور خارجی زندگی می کنند با چالش های زیادی در مسائل مختلف رو به رو می شوند که می تواند رابطه و ازدواج آنها را با مشکل مواجه کند. وجود مشکلات قبلی در رابطه، فاصله بین زوج و عدم تطابق فرهنگی می تواند مشکل را پیچیده تر کرده و رابطه را به بن بست بکشاند.
از سوی دیگر، کودک مهاجر باید بتواند با سبک زندگی جدید تطبیق پیدا کند. این سختی در زمان همراهی با طلاق والدین چالش بیشتر به همراه دارد: والدین ناراحت، تغییر در زمان صرف شده با هر والد، گیجی، سوال، خشم و مشکلات مهاجرت فشار روانی زیادی بر کودک وارد می کنند.
اگر می خواهید به عنوان والدین مهاجر فرزند خود را از تبعات منفی طلاق حفظ کنید، این نکات را به یاد داشته باشید:
| مطالعه مطلب “تربیت کودک موفق پس از مهاجرت” به شما پیشنهاد می شود |
نکات فرزندپروری مهاجران تک والدی:
کودکی که با یک والد زندگی می کند نیز می تواند شاد باشد:
کودکانی که با یک والد زندگی می کنند در معرض خطر احساس دریافت حمایت کمتر نسبت به کودکانی قرار دارد که با هر دو والدین خود زندگی می کنند. کودکان در این شرایط در مورد والد غائب احساسات متناقضی دارند، به خصوص اگر یکی از والدین در کشور دیگری زندگی کند، کودک می خواهد او را هم داشته باشد، اما نمی داند چطور.
با این حال، اگر به اصول فرزندپروری مهاجران تک والدی دقت شود و کودک در محیطی دوستانه، امن و دارای کیفیت مراقبتی بالا بزرگ شود، همچنان می تواند کودکی عادی و شاد باشد. با این که تک والدی سناریویی نبود که برای فرزندتان آرزو داشتید، اگر تلاش خود را در جهت رشد و پرورش او بکنید، فرزندتان نه تنها شما را الگوی زندگی خود قرار خواهد داد بلکه در سال های آینده شاهد آن خواهید بود که حاصل تلاشتان ارزش آن همه عشق، تلاش و زمان را داشته است.
صادق باشید و به فرزندتان اطلاعات بدهید:
یکی از دلایل دشواری طلاق برای کودکان عدم درک چرایی آن است. لازم است که صادق باشید و شرایطی را که به طلاق شما منجر شد با او در میان بگذارید (با توضیحی مناسب سن او). به او اطمینان دهید که او مسئول طلاق شما نبوده است.
مذاکرات مربوط به هزینه ها، مسائل حقوقی و غیره را به زمانی موکول کنید که فرزندتان حضور ندارد، اما او باید بداند که «مامان و بابا امشب با هم در مورد مسائل مهمی در رابطه با آینده صحبت کردند.» این کار به فرزندتان اطمینان می دهد که امور با درایت در حال مدیریت هستند و این آگاهی هر نوع نگرانی و ناامنی در مورد آینده را در او از بین می برد.
احترام بگذارید و در روابط خود مهربان باشید:
در زمینه فرزندپروری مهاجران تک والدی دقت به این نکته ضروری است که باید در مورد والد دیگر با احترام صحبت کنید. اگر دیدن همسر سابقتان حال شما را دگرگون می کند، به خود یادآوری کنید که برای آرامش و شادی فرزندی که با هم به این دنیا دعوت کرده اید، باید با دیگری با احترام برخورد کنید و به شکل یک بزرگسال بالغ رفتار کنید.
مهم نیست نسبت به همسرتان چه حسی دارید و دلیل شما برای طلاق چه بوده است، فرزندتان موجود بی گناهی است که اگر او را وادار کنید در پروسه طلاق یکی از شما را انتخاب کند و جانب او را حفظ کند، به سلامت روانی او آسیب زده اید.
به خودتان اهمیت بدهید:
فرزندتان شما را الگوی زندگیش قرار خواهد داد. فرزندپروری مهاجران تک والدی به معنی فراموش کردن خود و فداکاری های بی حد و مرز نیست. با مراقبت از خود به او پیام بدهید که احترام به خود و حفظ مرزها برای سلامت روان و جسم ضروری هستند.
برای خود زمان بگذارید و از این موضوع احساس گناه نکنید. به نیازهای عاطفی و اجتماعی خود توجه کنید. تک والد و مهاجر بودن به معنی فراموش کردن خود نیست.
اگر به خاطر مهاجر بودن احساس تنهایی می کنید، و به خاطر طلاقتان احساس غم و اندوه دارید، برای خود دوست پیدا کنید و برای حل مشکل اضطراب و افسردگی پس از طلاق با یک مشاور صحبت کنید.
دوستی با کسی که بتوانید به او اعتماد کنید و از بودن در کنار او لذت ببرید، برای سلامت روان شما و فرزندتان مفید است.
واقع گرا باشید و به فرزندتان گوش دهید:
برای موفقیت در فرزندپروری مهاجران تک والدی لازم است که نیازهای عاطفی و جسمی فرزند خود را برآورده کنید و برای این کار باید به او گوش دهید. اگر فرزندتان در ابراز مسائل خویش دچار مشکل است، از او سوالات پایان باز بپرسید: «از اینکه مادر/پدرت برای شام در کنار ما نیست، چه حسی داری؟»، «این اواخر چیزهای زیادی در زندگی ما تغییر کرده است، نمی خواهی سوالی در مورد چیزی بپرسی؟».
به سرنخ های غیرکلامی، مانند هر گونه تغییر رفتار دقت کنید. اغلب اوقات زمانی که کودک احساس ناامیدی، خشم، غم یا گیجی دارد، سعی می کند به نحوی به شما اطلاع دهد. به کودک نشان دهید، کلامی یا غیر کلامی با یک آغوش گرم، که از او حمایت می کنید، او را درک می کنید و او اولویت زندگی شماست.
فرزندپروری مهاجران تک والدی کار دشواری است و استراتژی یکسانی در رابطه با انجام این کار وجود ندارد. در هر شرایطی، نیاز فرزندتان را در اولویت قرار دهید و تلاش کنید بهترین پدر/مادری باشید که می توانست در زندگی داشته باشد.
اگر در رابطه با فرزندپروری مهاجران تک والدی به کمک نیاز داشتید، برای دریافت کمک از سوی مشاوران آنلاین ما در زمینه روانشناسی مهاجرت تردید نکنید.
