سلامت روان خلبانان: تضمین امنیت پرواز

سلامت روان همواره یکی از مسائل مهم در صنعت هوانوردی و قوانین مربوط به آن در سراسر جهان بوده است. سلامت روان خلبانان شاید مهم ترین مسئله برای امنیت یک پرواز باشد، که فقدان آن گاهی می تواند سالم ترین و ایمن ترین هواپیما را نیز در شرایط خطرناکی قرار دهد. در دسامبر ۲۰۱۶، سازمان بین المللی هوانوردی (ICAO) گروهی را برای کار بر روی مقاله ای تعیین کرد که مسئول بررسی حوادث هوایی اخیری بودند که موضوع سلامت روان در آنها مطرح بود.

این اقدام ناشی از چندین تلفات شدید هواپیمایی در پروازهایی بود که بعدها وجود برخی مشکلات مانند افسردگی یا دیگر مشکلات سلامت روان در اعضای کادر پرواز مطرح شد. در میان حوادث ده سال اخیر، پروازهای مشهور Germanwings Flight 9525 در سال ۲۰۱۵ و پرواز مالزی ۳۷۰ دیده می شود که در سال ۲۰۱۴ در اقیانوس هند ناپدید شد.

FAA مسیری جالب را برای گواهینامه پزشکی خلبانان اتخاذ کرده است. در سال ۲۰۱۰، یک تغییر مهم سیاستی اتخاذ شد که برای صدور مجوز پرواز در افرادی به کار می رود که از داروهای ضد افسردگی خاص استفاده می کنند. با این سیاست، FAA دریافت درمان مناسب و پیگیری درمان برای پایداری خلق و خو در خلبانانی را ممکن می سازد که دارای علائم جدی روانی هستند اما به دلیل ترس از دست دادن شغل خود به دنبال درمان نمی روند. این روند می تواند امنیت پرواز را بیشتر تضمین کند.

چه عواملی می تواند سلامت روان خلبانان را تحت تاثیر قرار دهد؟

عوامل زیادی می تواند موجب تغییر در خلق و خو و سلامت روان یک فرد شود، که خلبانان نیز از این امر مستثنی نیستند. افسردگی رایج ترین عارضه سلامت روان است که انسان ها دیده می شود. در خلبانان نیز فرسودگی شغلی ناشی از انجام مداوم یک کار خاص و استرس های محیط می تواند عاملی برای افسردگی باشد.

• درگیری در محیط کار
• بی عدالتی در شرکت
• مشکلات اجتماعی و اقتصادی
• و عوامل خانوادگی

می توانند سلامت روان خلبانان را به خطر بیاندازند.

استرس عامل مهم دیگری است که می تواند کارآیی خلبان را تا حد زیادی کاهش دهد. یک خلبان در طول پرواز با موقعیت های ویژه ای رو به رو است که نیازمند سرعت در تصمیم گیری و اقدام هستند. فشار ناشی از استرس و اضطراب می تواند مانع بزرگی بر سر راه عملکرد مناسب باشد.

ارزیابی سلامت روان خلبانان:

گاهی ما اولین کسی نیستیم که متوجه وجود مشکل در خود می شویم. بنابراین در هر بیماری لازم است که اول خود به این نتیجه برسیم که مشکل داریم و سپس برای برطرف کردن مشکل به دنبال درمان برآییم. دوستان و اعضای خانواده اغلب به ما اشاراتی، مستقیم یا غیر مستقیم، می کنند که دریابیم خلق و خوی ما در وضعیت سالم قرار ندارد. افسردگی یکی از مسائل مهم در سلامت روان خلبانان است. این بیماری یکی از ساده ترین مشکلاتی است که اطرافیان نشانه های آن را زودتر از فرد مبتلا تشخیص می دهند. دریافت هر چه سریع تر کمک از سوی روانشناس و مشاور به کاهش طول دوره درمان و شدت علائم کمک می کند.

علائمی که در بیماران مبتلا به افسردگی دیده می شود، عبارتند از: احساس غم و اندوه، ناامیدی، احساس پوچی؛ از دست دادن علاقه یا ناتوانی در لذت بردن از فعالیت هایی که قبلا از آن لذت می بردید؛ از دست دادن توان جنسی؛ کاهش وزن و یا حتی افزایش آن بدون رژیم غذایی، تغییر قابل توجه در اشتها؛ بی خوابی یا اختلال در عادت خواب؛ بی حوصلگی و خستگی؛ احساس ناخوشایند گناه یا بی ارزش بودن؛ اشکال در تمرکز، قوه تفکر یا تصمیم گیری؛ و داشتن افکاری در مورد آسیب رساندن به خود، از جمله خودکشی.

اگر دچار هر یک از علائم فوق هستید، باید به دنبال کمک برآیید. بسیاری از شرکت ها دارای برنامه های سلامت روان خلبانان هستند که می توانید از آنها کمک بگیرید. اگر دچار ترس از دست دادن شغل خود هستید، می توانید از مشاوره آنلاین یا مشاوره تلفنی با کارکنان آموزش دیده ما کمک بگیرید که می توانند به داستان شما گوش دهند و راهبردهای مقابله یا سایر روش های درمانی را به شما ارائه دهند.

ترس مانعی بر سر راه درمان مشکلات سلامت روان خلبانان:

شکی نیست که خلبانان عاشق پرواز هستند. گاهی این اشتیاق مانعی بر سر راه تصمیم گیری صحیح می شود. زمانی که احتمال وجود مشکل در سلامت روان خلبانان یا سلامت جسمی آنها می رود، از دست دادن مجوز پرواز اولین چیزی است که هر خلبانی به آن فکر می کند. دریافت تشخیص افسردگی به هیچ وجه به معنی از دست دادن همیشگی مجوز پرواز نیست. در واقع، موارد بسیار کمی وجود دارد که تشخیص افسردگی ممکن است موجب لغو همیشگی مجوز پرواز شود.

با این حال، اگر مشکل افسردگی در شما تشخیص داده شود، حتی اگر دارودرمانی برای شما شروع نشود، حداقل تا زمانی که درک درستی از شرایط شما ایجاد نشود و شرایط روانی شما پایدار نشود، مدتی را نباید پرواز کنید. این امر به کمک یک روانشناس مجرب انجام می شود.

پس از درمان، چه اتفاقی می افتد؟

در حال حاضر، سیاست های هوانوردی اجازه استفاده از چهار داروی مختلف به نام SSRI، مهارکننده های بازجذب انتخابی سروتونین، را می دهد. سروتونین یک انتقال دهنده عصبی است و به انتقال پیام های ارسالی از یک ناحیه مغز به دیگری کمک می کند. اعتقاد بر این است که این دارو بر انواع مختلف کارکردهای روانشناختی و سایر توابع بدن اثر می گذارد. این شامل سلول های مغزی نیز می شود که با خلق و خو، میل جنسی، اشتها، خواب، حافظه و یادگیری مرتبط هستند.

پروتکل های پرواز امکان بررسی مجدد پرونده سلامت روان خلبانان را فراهم کرده است، اما این ارزیابی بر اساس سابقه هر فرد انجام می شود و با هر کس مستقل از دیگری رفتار می شود.

اگر دچار افسردگی موقعیتی مانند مرگ یک عزیز، از دست دادن شغل، طلاق، و یا سایر عوامل استرس زا شده اید، داروها حداکثر در یک دوره شش ماهه مصرف می شوند و پس از آن قطع می شود. پس از قطع دارو و اتمام دوره درمان، پرونده سلامت روان خلبانان با توجه به احتمال عود علائم و نیاز مجدد به مصرف دارو بررسی می شود. برای این کار، گزارش کاملی از سابقه بیماری، درمان، و ارزیابی وضعیت فعلی توسط یک روانشناس ارائه می شود.