ژوئن 29, 2025

آشنایی با بیماری آلزایمر و اثر افسردگی و اضطراب بر آن

۲۱ سپتامبر روز جهانی آلزایمر است. شعار امسال کمپین آگاهی‌رسانی درباره‌ این بیماری «دمانس را بشناسید؛ آلزایمر را بشناسید» است. شعاری با تأکید بر قدرت دانش و آگاهی. چراکه اطلاع از این بیماری و تشخیص به موقع آن نقش مهمی در افزایش کیفیت زندگی افراد مبتلا به آلزایمر دارد. آلزایمر تنها یک بیماری محدود به اختلال حافظه نیست و علایم و عوارض بسیاری از جمله مشکلات روحی را در پی دارد. همچنین دلایل متعددی از جمله بیماری‌های روانی ممکن است احتمال ابتلا به آلزایمر را بیشتر کند. آن‌چه در ادامه می‌خوانید نگاهی به آلزایمر، علایم و نشانه‌ها و ارتباط آن با بیماری‌های سلامت روان به‌ویژه افسردگی و اضطراب است.

آمارها درباره‌ آلزایمر چه می‌گویند؟

در ماه جهانی آلزایمر، ۲۱ سپتامبر روز جهانی آلزایمر نام‌گذاری شده است. در این روز سازمان‌ها و نهادهای سلامت و بهداشت در سراسر جهان تلاش‌های خود را در راستای افزایش آگاهی‌بخشی در زمینه‌ بیماری آلزایمر متمرکز می‌کنند.

آلزایمر یک اختلال مغزی پیش‌رونده‌ است که به آرامی مهارت‌های حافظه و تفکر را از بین می‌برد. در نهایت هنگامی‌که فردی مبتلا به آلزایمر است، توانایی انجام کارهای ساده را از دست می‌دهد.

آلزایمر شایع‌ترین دلیل زوال عقل یا همان دمانس است. در حال حاضر علم درمان قطعی برای این بیماری پیدا نکرده و راهی برای جلوگیری از آن وجود ندارد؛ اما با تشخیص به موقع و مداخلات درمانی می‌توان روند پیشرفت بیماری را به تعویق انداخت.

تخمین زده می‌شود بیش از ۴۴ میلیون نفر در سراسر جهان به بیماری آلزایمر مبتلا هستند و تا سال ۲۰۳۰ این تعداد به بیش از ۶۵ میلیون نفر افزایش می‌یابد. این بیماری بیشتر در اروپای غربی شایع است. در آمریکا پنج و نیم میلیون نفر به این بیماری مبتلا هستند.

در حال حاضر در دنیا در هر سه ثانیه یک نفر به بیماری آلزایمر و دمانس مبتلا می‌شود.  در گروه‌های سنی بالاتر، درصد بیشتری تحت تأثیر بیماری آلزایمر قرار می‌گیرند. برای مثال بعد از ۶۵ سالگی، شیوع آلزایمر هر پنج سال، دو برابر می‌شود. بیماری آلزایمر دو تا پنج درصد اشخاص مسن را دربر می‌گیرد.

همچنین پنج درصد از جمعیت ۶۵ ساله و بالاتر از بیماری آلزایمر متوسط تا شدید و ۱۰ تا ۱۵ درصد سالمندان در همین گروه سنی از بیماری آلزایمر خفیف رنج می‌برند.

آلزایمر ششمین عامل مرگ و میر در آمریکا و هفتیمن دلیل مرگ و میر در دنیا است. علاوه بر این، این بیماری بیش از هر بیماری دیگری باعث فقر سلامتی و ناتوانی می‌شود.

نه تنها فرد مبتلا به آلزایمر از این بیماری رنج می‌برد؛ بلکه مراقبان و اعضای خانواده‌ او نیز دچار مشکل می‌شوند. مراقبان فرد مبتلا به آلزایمر، اغلب مشکلات مالی و احساسی را تجربه می‌کنند.

دمانس (Dementia) را بشناسید؛ آلزایمر را بشناسید

هرساله در ماه سپتامبر مردم از سراسر جهان گرد هم می‌آیند تا آگاهی خود را افزایش دهند و استیگما یا انگی که نسبت به دمانس یا بیماری زوال عقل وجود دارد را به چالش بکشند. امسال دهمین سال از کمپین آگاهی جهانی نسبت به آلزایمر از سوی فدراسیون بین‌المللی انجمن‌های آلزایمر و زوال عقل سراسر جهان (ADI) است.

همچنین ۲۱ سپتامبر روز جهانی آلزایمر از سوی این کمپین با انتشار گزارش جهنی آلزایمر همراه می‌شود. گزارش سال ۲۰۲۱ این کمپین بر تشخیص متمرکز است.

کمپین امسال با نشان دادن علایم هشداردهنده‌ زوال عقل، مردم را به جستجوی اطلاعات، مشاوره و پشتیبانی و همچنین تماس با انجمن آلزایمر یا زوال عقل در کشور خود تشویق می‌کند.

تنها از طریق یک تلاش جهانی می‌توانیم آگاهی مورد نیاز خود را در این حوزه افزایش دهیم و انگ و اطلاعات غلطی که در رابطه با زوال عقل وجود دارد را  به چالش بکشیم.

شعار امسال این کمپین یعنی «دمانس را بشناسید؛ آلزایمر را بشناسید» در حقیقت تأکیدی بر قدرت دانش و آگاهی است. آگاهی درباره‌ علایم هشداردهنده‌ آلزایمر و  زوال عقل و اهمیت تشخیص به موقع این بیماری.

با جستجوی اطلاعات، مشاوره، پشتیبانی و تشخیص به موقع، افراد در مقابل آلزایمر بهتر می‌توانند آمادگی، برنامه‌ریزی و سازگاری داشته باشند.

دریافت علایم تشخیصی زوال عقل اغلب یک فرآیند چالش‌برانگیز و دشوار و در سراسر جهان بسیار متفاوت است. علاوه بر این، انگی که نسبت به زوال عقل وجود دارد، سبب می‌شود بسیاری از افراد تا مراحل پایانی بیماری از جستجوی علایم تشخیصی خودداری کنند. این همان موضوعی است که ما باید آن‌را تغییر دهیم.

ضرورت آشنایی با آلزایمر برای مواجهه با آن

اگر متوجه شوید خودتان یا یکی از عزیزانتان به بیماری آلزایمر مبتلا شده‌اید، احتمالا دچار یک نگرانی و رنج عمیق عاطفی می‌شوید که رویارویی و تحمل آن‌را برای شما دشوار می‌کند؛ اما آشنایی با این بیماری و مراحل آن به شما کمک می‌کند تا راحت‌تر با این موضوع کنار بیایید.

همان‌طور که پیش‌تر هم گفته شد آلزایمر یک بیماری پیش‌رونده است که به آهستگی بر تمام ابعاد زندگی فرد مبتلا اثر می‌گذارد و زندگی او را مختل می‌کند.

برهمین اساس هرچه اطلاعات و آگاهی شما در مورد نحوه‌ پیشرفت بیماری یا گزینه‌های درمانی بیشتر باشد مدیریت بیماری برای شما آسان‌تر است.

علائم آلزایمر

با بیماری آلزایمر آشنا شوید

آلزایمر شایع‌ترین نوع دمانس یا همان زوال عقل است. بیماری آلزایمر با تضعیف تدریجی ارتباط خودآگاه با ناخودآگاه در استخراج اطلاعات و افکار همراه است و یک نوع اختلال عملکرد مغزی به حساب می‌آید که در آن به تدریج توانایی‌های ذهنی بیمار تحلیل می‌رود.

علائم بیماری آلزایمر با از دست دادن قدرت حفظ اطلاعات به‌خصوص حافظه‌ موقت یا کوتاه مدت در دوران پیری آغاز می‌شود و به‌تدریج با از دست دادن قدرت تشخیص زمان، افسردگی، از دست دادن قدرت تکلم، گوشه‌گیری و سرانجام مرگ به پایان می‌رسد. مرگ پس از پنج تا ده سال از بروز علایم اتفاق می‌افتد؛ اما بیماری حدود ۲۰ سال قبل از ظهور علایم آغاز شده‌ است.

به‌طور کلی توانایی فرد مبتلا به آلزایمر در زمینه‌های زیر مختل می‌شود:

  • یادآوری
  • تفکر
  • قضاوت
  • صحبت کردن و یافتن کلمات
  • توانایی حل مسأله
  • ابراز خود
  • حرکت در مراحل اولیه

به‌طور معمول افت حافظه نشانه‌ای است که سبب مراجعه‌ افراد به پزشک می‌شود. آسیب به مغز در این بیماری از حافظه‌ کوتاه مدت آغاز می‌شود تا به تدریج سایر قسمت‌های مغز را درگیر کند و علایم متفاوتی نشان دهد.

این بیماری به تدریج با کارهای روزمره‌ فرد تداخل پیدا می‌کند و ممکن است تا جایی پیش برود که فرد برای انجام فعالیت‌های ضروری روزانه به کمک دیگران نیاز داشته باشد. هرچند درمان قطعی برای این بیماری وجود ندارد؛ اما درمان‌ها و مداخلاتی هستند که روند پیشرفت آن‌را کند می‌کنند یا به تعویق می‌اندازند.

اختلالات ناشی از آلزایمر

اختلالات شناختی:
  • ضعف در حافظه و فراموش کردن مطالب
  • اختلال در زبان (بیان یا درک کلمات)
  • اختلال در تفکر (بروز هذیان، آسیب در تفکر انتزاعی و…)
  • ناتوانی در قضاوت و استدلال
  • اختلال در جهت‌یابی و آگاهی به زمان و مکان
  • اختلال در تصمیم‌گیری و حل مسأله
  • اختلال در یادگیری مطالب جدید
  • کاهش توجه و تمرکز
  • اختلال خواندن و نوشتن و محاسبه
اختلالات خلقی و روانی:
  • آشفتگی، بی‌ثباتی خلق و تحریک‌پذیری
  • ترس، اضطراب و افسردگی
  • از دست دادن لذت‌ها و علایق گذشته
  • ضعف تدریجی عواطف
  • شکاکی، سوءظن، بدبینی و بی‌اعتمادی
  • بی‌خوابی و آشفتگی در خواب
  • خندیدن و گریستن یک‌باره و بی‌دلیل
اختلالات رفتاری:
  • رفتار آشفته و غیرقابل پیش‌بینی
  • بی‌قراری و پرسه‌زدن بی‌هدف و با بی‌تفاوتی و بی‌حرکتی
  • سرگردانی و خارج شدن از منزل و گم‌شدن
  • پرخاشگری و رفتار تهاجمی، لجبازی و مخالفت‌ورزی
  • وابستگی شدید به مراقب (فرد مبتلا مانند سایه می‌شود)
  • غروب‌زدگی (افزایش بی‌قراری در هنگام غروب)
  • بروز رفتارهای وسواس‌گونه
  • تکرار یک رفتار یا بیان یک عبارت به صورت مکرر
  • اختلال در رفتارهای خاص
  • تغییر تدریجی شخصیت فرد مبتلا
  • مخفی و انبار کردن وسایل یا خوراکی‌ها
  • کاهش تعادل فیزیکی و مهارت‌های حرکتی و هماهنگی میان آن‌ها در راه رفتن، غذاخوردن، لباس پوشیدن و استحمام
  • بروز رفتارهای ناپسند

مراحل بیماری آلزایمر

طول دوره‌ بیماری  آلزایمر از سه تا ۲۰ سال متغیر است؛ اما به‌طور متوسط پنج تا ۱۰ سال به طول می‌انجامد. سه مرحله‌ بیماری آلزایمر عبارتند از:

 مرحله‌ اولیه یا خفیف؛ ۲ تا ۴ سال

از آن‌جا که علایم بیمارى به تدریج ظاهر مى‌شوند؛ بنابراین نمى‌توان زمان دقیق شروع این مرحله از بیمارى را مشخص کرد. نشانه‌هایی که در این مرحله فرد تجربه می‌کند شامل موارد زیر است:

  • اختلال در حافظه‌ کوتاه مدت
  • اختلال در تکلم
  • گم‌کردن زمان و وقت
  • گم‌شدن حتى در مکان‌ها و محله‌هاى آشنا
  • مشکل در انتخاب و تصمیم‌گیرى‌هاى ساده
  • کاهش انگیزه و علاقه در انجام کارها
  • بروز افسردگى و حتى عصبانیت (پرخاشگری)
  • کاهش علاقه نسبت به انجام فعالیت‌ها و تفریحات معمول
مرحله‌ میانی یا متوسط؛ ۲ تا ۱۰ سال

در این مرحله، علایم بیمارى به حدى آشکار مى‌شوند که بر زندگى اجتماعى، شغلى و انجام فعالیت‌های روزمره‌ بیمار اثر مى‌گذارند. علایمی مانند:

  • بسیار فراموشکار مى‌شود.
  • لغت‌هاى مناسب، اسامى افراد و اشیاء و عبارات را به سختى پیدا می‌کند.
  • فعالیت‌هاى معمول و روزانه منزل را نمى‌تواند انجام دهد.
  • براى بهداشت شخصى، استحمام و لباس پوشیدن به کمک نیاز دارد.
  • سرگردان است و به راحتى گم مى‌شود.
  • تغییرات رفتارى و خلقى مانند اضطراب و ترس بی دلیل، عصبانیت و شکاکى بروز می‌کنند.
  • اشیاء و صداهایى را که وجود ندارند، مى‌بیند یا مى‌شنود.
  • براى انجام کارها به کمک دیگران نیاز دارد و به آن‌ها وابسته مى‌شود.
مرحله‌ نهایی یا شدید؛ ۱ تا ۳ سال

در این مرحله بیمار کاملا به دیگران وابسته مى‌شود و علایم زیر را تجربه می‌کند:

  • در خوردن غذا مشکل دارد.
  • افراد و اشیاء آشنا را نمى‌شناسد.
  • به سختى حرف مى‌زند و منظورش را بیان مى‌کند.
  • به سختى آن‌چه را که مى‌شنود، مى‌بیند و درک مى‌کند.
  • قادر به یافتن راه خود حتى در محیط‌هاى بسیار آشنا (مانند منزل) نیست.
  • به سختى راه مى‌رود.
  • بى اختیارى ادرار و مدفوع دارد و نمى‌تواند خود را کنترل کند.
  • رفتار ناشایست از او سر مى‌زند.
  • اکثر اوقات در بستر یا روی صندلى است.
با افسردگی آتیپیک (غیرمعمول) آشنا شوید

علائم آلزایمر

نشانه‌های بیماری آلزایمر چیزی فراتر و بیشتر از فراموشی‌های کوچک و موقتی مانند فراموش کردن چند اسم و شماره است.

افراد در این بیماری مشکلاتی در برقراری ارتباط، یادگیری، تفکر و استدلال تجربه می‌کنند. مشکلاتی که بر وضعیت شغلی، فعالیت‌های اجتماعی و زندگی خانوادگی آن‌ها اثر می‌گذارد.

  • اختلال حافظه
  • مشکلات در انجام کارهای عادی
  • ضعف بیان
  • گم‌کردن زمان و مکان
  • ضعف یا کاهش قضاوت
  • مشکلات در تفکر ذهنی
  • جابه‌جا گذاشتن اجسام
  • تغییرات در حالات و رفتار
  • اختلال در درک تصاویر و تشخیص اندازه و فاصله‌ آن‌ها
  • از دست دادن انگیزه
  • عدم توجه به طرز لباس پوشیدن و نظافت شخصی
  • عدم توجه بیمار به نتیجه‌ کار خود
  • مشکوک شدن بی‌دلیل نسبت به اطرافیان
  • عصبانی شدن و پرخاشگری ناگهانی و بی‌دلیل
  • روی آوردن به الکل، موادمخدر یا سیگار
  • گوشه‌گیری و کناره‌جویی بی‌دلیل و ناگهانی
  •  کاهش رفت و آمد و معاشرت با دوستان
  • تمایل بیشتر برای صحبت درباره‌ گذشته‌های دور به جای اتفاقات اخیر
  • تغییر در الگوی خواب
  • افزایش تعداد حوادث در منزل، مانند سوزاندن غذا، روشن گذاشتن گاز و..
  • غیرمنطقی شدن تفکر
  •  تصادف‌های بیش از حد با اتومبیل
  • عدم رعایت آداب اجتماعی و هرگونه تغییر جدی در عادات و رفتارهای سابق

عوامل مؤثر در بروز آلزایمر

  • سابقه‌ خانوادگی
  • افسردگی
  • کم‌تحرکی
  • کم‌خوابی
  • مصرف زیاد نمک
  • اضطراب
  • مصرف دخانیات
  • سن بالاتر از ۶۵ سال
  • سکته مغزی
  • سابقه‌ ضربه شدید به سر
  • کمبود فعالیت‌های فکری
  • استرس‌های روانی- اجتماعی مانند فوت همسر یا بازنشستگی
سلامت روان و آلزایمر

در میان هفت عامل شناخته شده‌ ابتلا به آلزایمر دو مورد یعنی افسردگی و اضطراب به‌طور مستقیم به سلامت روان افراد بستگی دارد.

تحقیقات نشان می‌دهد افسردگی شدید به شکل قابل توجهی موجب افزایش ریسک بروز زوال عقل در افراد مسن می‌شود. همچنین افسردگی  و اضطراب در سالمندان می‌تواند با علایمی مانند آلزایمر بروز کند. با تشدید افسردگی، خطر بروز مشکلات فکری و حافظه‌ای دو برابر می‌شود. برخی از بیماران مبتلا به افسردگی در صورت شدت بیماری دچار فراموشی نیز می‌شوند. از سوی دیگر افزایش علایم اضطراب می‌تواند از نشانه‌های اولیه‌ بیماری آلزایمر باشد.

همچنین اگر فردی به بیماری آلزایمر مبتلا شود، ممکن است در صورت ابتلا به افسردگی، علایم زوال عقل را حدود دو سال زودتر از افرادی که افسردگی ندارند و در صورت ابتلا به اضطراب و استرس، این علایم را تقریبا سه سال زودتر از افرادی که اضطراب ندارند، تجربه کند.

افسردگی و آلزایمر

افسردگی در افراد مبتلا به آلزایمر به‌ویژه در مراحل اولیه و میانی آلزایمر بسیار شایع است. تشخیص افسردگی در افراد مبتلا به آلزایمر دشوار است؛ چراکه بیماری زوال عقل یا آلزایمر نیز می‌توانند علایمی مشابه علایم افسردگی در پی داشته باشند.

علائم شایع و مشترک بیماری آلزایمر و افسردگی
  • بی‌تفاوتی
  • از دست دادن علاقه و اشتیاق به انجام فعالیت‌های سرگرم‌کننده و لذت‌بخش
  • اختلال حواس و تفکر
  • کناره‌گیری از روابط اجتماعی
  • زیاد خوابیدن یا کم خوابیدن
  • اختلال در تمرکز
  • انزوا

علاوه بر این‌، اختلال شناختی که افراد مبتلا به آلزایمر تجربه می‌کنند اغلب آن‌ها را برای بیان غم، ناامیدی، احساس گناه و سایر احساسات مرتبط با افسردگی دچار مشکل می‌کند.

تفاوت افسردگی مزمن و افسردگی ناشی از آلزایمر

افسردگی در  آلزایمر همیشه شبیه افسردگی در افرادی که آلزایمر ندارند، نیست. برخی از علایم متفاوتی که ممکن است افسردگی در فرد مبتلا به آلزایمر ایجاد کند عبارتند از:

  • ممکن است شدت آن کمتر باشد.
  • ممکن است طولانی نباشد و علایم بیایند و بروند.
  • احتمال این‌که فرد مبتلا به آلزایمر در مورد خودکشی صحبت یا اقدام کند کمتر است.

به عنوان یک مراقب فرد مبتلا به آلزایمر، در صورت مشاهده علایم افسردگی  این مشکل را با پزشک در میان بگذارید؛ چراکه تشخیص و درمان صحیح می‌تواند حس بهزیستی و عملکرد فرد را بهبود بخشد.

تشخیص افسردگی در بیماری آلزایمر

هیچ آزمون یا پرسشنامه‌ای برای تشخیص افسردگی در بیماران مبتلا به آلزایمر وجود ندارد. تشخیص نیاز به ارزیابی کامل توسط پزشک متخصص دارد، به ویژه این‌که عوارض جانبی داروها و برخی شرایط پزشکی می‌توانند علایم مشابهی ایجاد کنند.

ارزیابی افسردگی در افراد مبتلا به آلزایمر شامل موارد زیر است:

  • مروری بر سابقه‌ پزشکی فرد
  • معاینه جسمی و روانی
  • مصاحبه با اعضای خانواده که فرد را به خوبی می‌شناسند

به دلیل پیچیدگی‌هایی که در تشخیص افسردگی در افراد مبتلا به آلزایمر وجود دارد، ممکن است مشورت با روان‌پزشک سالمندان که متخصص تشخیص و درمان افسردگی در افراد مسن است، مفید باشد.

معیارهای تشخیص افسردگی در آلزایمر

به‌طورکلی معیارهای تشخیص افسردگی در افراد مبتلا به آلزایمر مشابه استانداردهای تشخیص عمومی افسردگی اساسی است. البته تأکید بر بیان کلامی را کاهش می‌دهد و بیشتر شامل تحریک‌پذیری و انزوای اجتماعی می‌شود.

برای تشخیص افسردگی در فرد مبتلا به آلزایمر باید بررسی کرد فرد علایم کلی خلق افسرده (غمگین، ناامید، دلسرد) و کاهش لذت از فعالیت‌های معمول به همراه دو یا چند مورد از علایم زیر را دو هفته یا بیشتر تجربه می‌کند یا خیر.

  • انزوا یا کناره‌گیری اجتماعی
  • اختلال در اشتها که به وضعیت پزشکی دیگری مربوط نمی‌شود.
  • اختلال در خواب
  • تحریک یا کند شدن رفتار
  • تحریک‌پذیری
  • خستگی یا از دست دادن انرژی
  • احساس بی‌ارزشی، ناامیدی یا گناه
  • افکار مکرر در مورد مرگ

بیماری آلزایمر و ارتباط آن با افسردگی

روش‌های بهبود افسردگی بیماران آلزایمری

رایج‌ترین درمان افسردگی در آلزایمر شامل ترکیبی از دارو، مشاوره و ارتباط مجدد و تدریجی با فعالیت‌ها و افرادی است که شادی را به ارمغان می‌آورند. فراموش نکنیم افراد افسرده چه مبتلا به آلزایمر باشند چه نباشند، به ندرت قادر به بهبود خود با اراده‌ محض و بدون حمایت، اطمینان خاطر و کمک حرفه‌ای هستند. مهم‌ترین رویکردهای غیردارویی در درمان افسردگی افراد مبتلا به آلزایمر:

  • استفاده از کمک گروه‌های حمایتی به‌ویژه در مراحل اولیه
  • مشاوره افسردگی
  • برنامه‌ریزی و داشتن یک برنامه‌ روزانه‌ قابل پیش‌بینی
  • تهیه‌ لیستی از فعالیت‌ها، افراد یا مکان‌هایی که فرد از آن‌ها لذت می‌برد.
  • فعالیت فیزیکی و ورزش
  • پذیرش ناامیدی یا ناراحتی فرد در کنار ابراز امیدواری برای داشتن احساس بهتر
  • جشن گرفتن موفقیت‌ها و مناسبت‌ها
  • پیدا کردن راه‌هایی برای مشارکت فرد در زندگی خانوادگی و به رسمیت شناختن مشارکت او
  • اطمینان یافتن فرد از علاقه، احترام و قدردانی نسبت به خودش
  • اطمینان‌خاطر از رها نشدن
آلزایمر و اضطراب

به‌طور معمول افراد مبتلا به زوال عقل دچار اضطراب می‌شوند. این مسأله می‌تواند علایم زوال عقل را بدتر کند. به‌ویژه علایمی که بر توجه، برنامه‌ریزی، سازماندهی و تصمیم‌گیری فرد تأثیر می‌گذارد.

تحقیقات نشان می‌دهد اضطراب در افراد مبتلا به زوال عقل که هنوز بینش و آگاهی خوبی از وضعیت خود دارند، رایج است و در افراد مبتلا به آلزایمر شیوع کمتری دارد.

عوامل مؤثر در اضطراب در دوران آلزایمر

علل اضطراب در افرادی که مبتلا به زوال عقل هستند، اغلب با علل افرادی که زوال عقل ندارند مشابه است.

  • داشتن سابقه‌ حوادث آسیب‌زا یا ناراحت‌کننده
  • نگرانی در مورد مسائل دشوار مانند مشکلات سلامتی یا مالی یا روابط
  • آسیب به قسمت‌هایی از مغز که احساسات را تنظیم می‌کند.
  • داشتن سابقه‌ اضطراب در خانواده

افراد در مراحل اولیه زوال عقل یا آلزایمر ممکن است اضطرابی داشته باشند که مستقیما با نگرانی‌های آن‌ها در مورد حافظه و آینده آن‌ها مرتبط است.

علائم اضطراب در دوران افسردگی

افراد مبتلا به زوال عقل و آلزایمر که اضطراب دارند، ممکن است طیف وسیعی از علائم روانی را داشته باشند. علاوه بر احساس اضطراب، ممکن است برخی از علائم زیر را نیز تجربه کنند:

  • احساس خستگی‌
  • ناراحتی
  • تحریک‌پذیری
  • عدم تمرکز
  • علائم جسمی (مانند ضربان قلب سریع یا نامنظم، تنگی نفس، سرگیجه، تهوع یا اسهال)
از روند نرمال سالمندی نترسید

به‌طور کلی در روند نرمال و عادی سالمندی بروز تغییراتی در حافظه و فراموشی‌های جزئی بخشی از این فرآیند است و جای نگرانی ندارد. برای مثال خیلی طبیعی است سالمندی برخی از اسامی یا شماره‌ها را فراموش کند و بعد از مدتی آن‌را به یاد بیاورد؛ اما اگر این مشکلات حافظه باعث اختلال جدی در زندگی و عملکرد فرد شوند، می‌توانند از نشانه‌های اولیه‌ آلزایمر باشند.

حفظ کیفیت زندگی بیماران مبتلا به آلزایمر

آگاهی و تشخیص به موقع مهم‌ترین بعد رویارویی با آلزایمر است؛ اما بعد از تشخیص حفظ کیفیت زندگی بیماران از مهم‌ترین اهداف است. بیماران مبتلا به آلزایمر با مشکلات رفتاری متعددی مانند اضطراب، خشم، پرخاشگری یا بی‌قراری دست و پنجه نرم می‌کنند. هرچند برخی از درمان‌های دارویی تا حدی به کنترل بیماری کمک می‌کنند و مانع پیشرفت سریع آن می‌شوند؛ اما با پیشرفت بیماری نشانه‌ها و علائم آن نیز شدیدتر می‌شود.

در این‌جا نقش مراقبان یا اعضای خانواده‌ فرد مبتلا به آلزایمر پررنگ‌تر می‌شود. بخشی از نقش آن‌ها در ایجاد فضای امن یا تبدیل فضای خانه به محیطی امن‌تر برای زندگی فرد مبتلا به آلزایمر است. تا از بروز مشکلات برای او جلوگیری کند.

البته فراوش نکنیم که مراقبت از فرد مبتلا به آلزایمر فرآیندی دشوار است و برهمین اساس حفظ سلامت روان مراقبان نیز اهمیت بسیاری دارد. در این زمینه مشاوران سیمیاروم که با رزومه‌های معتبر آماده خدمت‌رسانی هستند و شما می‌توانید با رزرو وقت مشاوره افسردگی از سراسر جهان، درمان اضطراب، مشکلات روانی بیماران آلزایمری و پیشگیری از آلزایمر در سالمندان از آن‌ها مشاوره دریافت کنید.

4.4/5 - (5 امتیاز)