5 فروردین 1403

سلامت روان پرستاران


خانه » سلامت روان شغلی و تحصیلی » سلامت روان پرستاران

سلامت روان به طور خاص برای پرستاران اهمیت دارد. سلامت روان پرستاران برای مدیریت بیماران، انجام وظایف، شیفت های طولانی و زندگی شخصی آنها اهمیت زیادی دارد. شیفت های ۸ تا ۱۶ ساعته بار سنگینی روی دوش حتی قوی ترین و باتجربه ترین پرستاران قرار می دهد. یک پرستار افسرده نمی تواند به خوبی تمرکز کند، ارتباط برقرار کند، زمان را مدیریت کند و با مهربانی برخورد کند. همه این موارد باعث می شود که در مراقبت از بیمار تاخیران کند، در دارو دهی اشتباه کند و قوه تشخیص او دچار خطا شود.

تفاوت بین پرستار خوب و پرستار فوق العاده به ندرت از مهارت آنها ناشی می شود، بلکه بیشتر از توانایی عملکرد غریضی، همدردی با بیمار و مدیریت مسائل ناشی می شود. بخشی از پرستار فوق العاده شدن از طریق تحصیلات عالیه به دست می آید، اما سلامت روان شما نقش مهمی در قوه تفکر، عملکرد و همدردی شما دارد.

پرستاران عزیز هر جای جهان که هستند، می‌توانند از مشاوره سلامت شغلی سیمیاروم به صورت آنلاین بهره‌مند شوند.

ارتقا سلامت روان پرستاران:

خود را فراموش نکنید:

هرکسی که در کاری مانند پرستاری مشغول است، باید ذهنی پرستار داشته باشد و همیشه به دنبال رفع نیازهای دیگران باشد. این ویژگی خوبی است، اما اگر این غریضه به قیمت از دست رفتن سلامت روان و جسم شما تمام شود، خطرناک است.

همواره در شرایط اضطراری گفته می شود اول ماسک اکسیژن خود را بزنید. البته در شغلتان باید ماسک را برای بیمار بگذارید، اما به یاد داشته باشید که اگر به عنوان پرستار از خود مراقبت نکنید، نمی توانید از کس دیگری هم مراقبت کنید. به خصوص در روزهای خارج از شیفت، سعی کنید نیازها، عواطف و دلخوشی های خود را در نظر بگیرید.

به احساسات خود توجه کنید:

گاهی پرستاران به لحاظ روانی احساس بی قراری می کنند. در یک شیفت، یکی از بیماران می میرد، خانواده یک بیمار دیگر سر شما فریاد می زند، پزشک خطای شما را گوشزد می کند و سرپرستار با کارهای مختلف به خستگی شما می افزاید. در هر کاری افراد احساس ناامیدی، استرس و آسیب می کنند، اما به عنوان پرستار شما همه این احساسات را در یک ساعت و گاهی با شدت بیشتری تجربه می کنید. همه این موارد را به روزهای بدخلقی خودتان هم اضافه کنید. بسیاری از پرستاران به احساسات خود توجه نمی کنند و به خاطر شلوغی روزهای خود روی آنها سرپوش می گذارند. سلامت روان پرستاران به تحلیه احساست منفی در آنها بستگی دارد.

آیین پس از شیفت داشته باشید:

جدا کردن زندگی کاری از زندگی شخصی برای سلامت روان پرستاران ضروری است. اگر قرار باشد 12 ساعت از روز را از بیماران مراقبت کنید و بعد به خانه بروید تا از فرزندتان مراقبت کنید و به کارهای خانه رسیدگی کنید، به تدریج خسته می شوید. باید بین این دو فعالیت فاصله بیاندازید و زمانی را برای خودتان اختصاص دهید.

پس از هر شیفت یک آیین برای خودتان تعیین کنید. می توانید کار کوچکی باشد: کتری را روشن کنید و 15 دقیقه در آرامش بنشینید و چای بنوشید. کتاب بخوانید یا در اطراف محله خود قدم بزنید. چیزی را انتخاب کنید که شما را شاد می کند و آیین شخصی شما باشد.

شغل برای بیماران اعصاب و روان

زمانی را به خود اختصاص دهید:

فراتر از آن آیین چند دقیقه ای پس از هر شیفت، به برنامه و مسئولیت های خود نگاه کنید و ببینید چقدر زمان برای خودتان دارید. آیا یک ساعت در هفته است؟ پنج دقیقه در هر بعد از ظهر؟ هر زمانی را که فارغ از کار، خواب، وظایف روزمره و مسئولیت های شخصی پیدا کنید، به خود اختصاص دهید. هر روز چقدر زمان را صرف شبکه های اجتماعی می کنید؟ یا دیگر نرم افزارهای موبایل خود؟ چقدر از روز را فیلم تماشا می کنید؟ اختصاص زمانی مخصوص به خود برای سلامت روان پرستاران ضروری است. زمانی را به بیرون رفتن با همسرتان یا چت کردن با دوستتان اختصاص دهید.

به سلامت خود توجه کنید:

سلامت روان پرستاران با سلامت جسم آنها گره خورده است. اگر بدنتان خوب نباشد، ذهنتان هم خوب کار نخواهد کرد. گفتن این چیزها برای یک پرستار تکراری است، اما: به اندازه کافی بخوابید، خوب غذا بخورید و ورزش کنید. هر چیزی که به بیماران خود می گویید، خود نیز به آن عمل کنید. این کار برای سلامت جسم و روان شما ضروری است.

از پذیرش مسئولیت بیش از حد خودداری کنید:

سلامت روان پرستاران بسیار مهمتر از روابط دوستانه و کاری است. از پذیرش تعهد و مسئولیت فراتر از تحمل خود خودداری کنید. اگر دوستتان از شما می خواهد که به جای او شیفت بدهید، تنها در شرایطی قبول کنید که خود از سلامت جسمی و روحی کافی برخوردار هستید.

از شایعات و غیبت های محیط های کاری دوری کنید:

هرچند برای برخی از افراد غیبت کردن نوعی سرگرمی و راهی برای تعامل با همکاران به شمار می رود، اما در طولانی مدت استرس زیادی به شما وارد می کند. یک تعامل سالم به طور مستقیم در ارتباط با فرد حاضر صورت می گیرد نه در مورد یک شخص سوم غایب. بحث و دعوا در محیط کار می تواند سلامت روان پرستاران را تحت تاثیر قرار دهد.

به محیط کار خود آیتم های شخصی اضافه کنید:

البته این کار در محیط شیفتی بیمارستان سخت است. اما تلاش کنید تا حد امکان محیط کاری خود را به جایی لذت بخش تبدیل کنید. داخل درب کمد خود عکس هایی از خانواده بچسبانید که به شما انرژی مثبت می دهد. اگر پشت میز پذیرش کار می کنید، وجود حتی یک شاخه گل نیز می تواند به بهتر شدن حالتان کمک کند.

محرک ها را بشناسید:

هرکسی در اثر محرک های متفاوتی به اضطراب و افسردگی در محیط کار دچار می شود. موقعیت هایی که باعث ناراحتی شما می شوند را شناسایی کنید و در حد توان از آنها دوری کنید. اگر نمی دانید چه عاملی باعث اضطراب شما می شود، نوشته ای از روز خود تهیه کنید تا بتوانید مشکل را شناسایی کنید. برای رفع مشکل چاره ای بیاندیشید. تمرین تنفس، دوری از افراد منفی، برنامه ریزی بهتر یا هر کار دیگری که به آرامش شما کمک می کند مفید هستند.

نشانه مشکل را بشناسید:

زمانی که فرد دچار افسردگی یا اضطراب می شود، تغییری در خلق و خوی او رخ می دهد که نادیده گرفتن آن غیرممکن است. برخی از نشانه های وجود مشکل، طولانی تر شدن انجام وظایف، اشکال در تعامل با همکاران، احساس نیاز به گرفتن مرخصی و بدخلقی کردن با بیماران است. در صورتی که دچار نشانه های فوق شده اید و احساس می کنید خلق و خوی شما تغییر کرده است، بهتر است با یک مشاور صحبت کنید.

 

در زمینه ارتقای سلامت روان  می‌توانید با دکتر فرنوش امامیان  که از مشاوران تأیید شده سیمیاروم هستند، مشاوره داشته باشید.

این مطلب چقدر برای شما مفید بود؟
اشتراک در
اطلاع از
guest

0 نظرات
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها