دسامبر 4, 2024
خودآزاری و خودزنی در نوجوانان

خودزنی در نوجوانان،علت و راه های درمان


خانه » مشاوره کودک و نوجوان » خودزنی در نوجوانان،علت و راه های درمان

خودزنی به عمل وارد کردن آسیب عمدی توسط خود فرد به بدنش گفته می شود که اشکالی از قبیل بریدن دست یا سوزاندن را در بر می گیرد. این کار اغلب با هدف خودکشی انجام نمی شود، بلکه به عنوان راهکاری برای تحمل رنج عاطفی، خشم شدید و ناامیدی صورت می گیرد. 


چرا خودزنی تکرار می‌شود؟

جراحت عمدی با شکلی از فشار ناشی از احساسات یا افکار شروع می شود.پس از وارد کردن زخم به بدن، فرد احساس راحتی می کند.توجه داشته باشید که این آرامش صرفا موقت است، زیرا عامل زمینه ای آن همچنان باقی است.کمی بعد، این احساس راحتی با شرم و گناه همراه می شود که دوباره فرد را به سوی احساسات منفی و تنش سوق می دهد.

علت آسیب رساندن به خود چیست؟

مهمترین بخش کمک به فرد در ترک عادت به خودزنی، درک چرایی این رفتار در وهله اول است. پاسخ این سوال ساده نیست، اما به طور کلی بیشتر افراد این کار را برای رهایی از تنش و برخی دیگر برای احساس درد فیزیکی به جای بی حسی عاطفی انجام می دهند. برخی از علل خودزنی عبارتند از:

  • استرس
  • فشار
  • اضطراب
  • افسردگی
  • عصبانیت
  • غم
  • طرد شدن از سوی دوستان و خانواده
  • تنهایی
  • تحریک پذیری
  • مسائل اجتماعی
  • اختلافات خانوادگی

نداشتن مهارت های سازگاری و مقابله از دیگر علل ایراد آسیب به بدن است.برخی از افراد نیز قادر به مدیریت احساسات خود نیستند و با بروز احساسات منفی مجبور به استفاده از خودزنی به عنوان راهکاری برای تخلیه روانی می شوند.

هدف فرد از خودآزاری (Self-harm) چیست؟

اهداف متعددی از سوی بیماران برای انجام سلف هارم (Self-harm) گزارش شده است. برخی از آنها عبارتند از:

  • رهایی از احساسات منفی
  • تبدیل کردن درد روانی به درد جسمی
  • احساس غیر واقعی بی حسی، كرختی و گسیختگی
  • تنبیه كردن خود وتنفر از خویش
  • گریز موقت از مشكلات
  • تحت تاثیر قرار دادن دیگران
  • مطمئن نبودن از تمایل ب مرگ در خود
  • پیدا کردن کنترل روی دیگران و رسیدن به خواسته های غیرمعقول با عملی کردن تهدید آسیب وارد کردن به خود

خطرهای زخمی کردن خود و خویشتن آزاری چیست؟

این رفتار بیشتر بین جوانان و نوجوانان رایج است، اما می تواند هر کسی را در هر سنی درگیر کند. آسیب رساندن به خود در اوایل نوجوانی شروع می شود که فرد با خروش احساسات و فشار گروه های دوستی، تنهایی و تعارض با والدین روبه روست.

برخی فاکتورها ریسک انجام این عمل را افزایش می دهند، از جمله:

  • داشتن دوستی که اقدام به خودزنی می کند.
  • نادیده گرفته شدن
  • سابقه آزار جنسی یا عاطفی
  • تجربه تروما یا حادثه وحشتناک
  • ناپایداری در خانواده
  • محیط زندگی پر تنش
  • انزوای اجتماعی (برای مثال در مورد گروه های اقلیت و مهاجران)
  • بیماری های روانی مانند اختلالات شخصیت، افسردگی، اختلالات اضطرابی، اختلال استرس پس از سانحه و اختلالات خوردن
  • مصرف الکل و مواد مخدر

رگ زدن یا خط انداختن بدن در نوجوانان

راه های تشخیص خودزنی در نوجوانان

افرادی که اقدام به خودآزاری می کنند در پنهان کردن رفتار خود از اطرافیان و دوستان بسیار ماهر هستند. هر چند دیده شدن جای زخم بر روی دست، بازو، ران و پاهای فرد نشانه مهم این اختلال است، اما بیشتر نشانه های این رفتار به قدری جزئی و ظریف هستند، که نیازمند توجه اطرافیان است. در صورتی که به انجام این گونه رفتارها در یکی از عزیزان خود مشکوک هستید، به دنبال نشانه های زیر باشید:

  • وجود اسکار زخم مشکوک
  • زخم هایی که بهبود نمی یابند یا به تدریج بدتر می شوند
  • مالیدن یا خاراندن مداوم یک نقطه از بدن برای ایجاد زخم
  • بیان وقوع تصادف یا افتادن از جایی برای پنهان کردن دلیل اصلی
  • تمایل به تنهایی و ماندن در اتاق
  • حرف زدن در مورد خودزنی (برای مثال، در مورد انجام این رفتار توسط دوستش)
  • جمع کردن اشیای تیز در اتاق و بین وسایل شخصی
  • رفتارهای پنهان کارانه
  • پوشیدن لباس های یقه دار و آستین بلند در هوای گرم
  • پرهیز از فعالیت های اجتماعی
  • بستن بانداژ دور دست یا پا
  • اشکال در روابط بین فردی
  • پرهیز از شرکت در ورزش یا فعالیت هایی که ممکن است نیازمند تعویض لباس جلوی دیگران باشد.
انواع جرح خویشتن یا زخمی کردن خود

آسیب رساندن به خود معمولا در تنهایی انجام می شود و به شکل رفتاری کنترل شده انجام می شود تا الگوهای مشخصی رو پوست به وجود آید. برای مثال، خط ها به صورت موازی روی دست کشیده می شوند. مثال هایی از زخمی کردن خود عبارتند از:

  • بریدن (خراش های شدید با شی تیز)
  • خراش
  • سوزاندن (با کبریت، سیگار یا وسیله داغ)
  • نوشتن حروف یا نمادها با چاقو روی بدن
  • کتک زدن خود مانند کوبیدن بر سر یا کوبیدن سر به دیوار
  • سوراخ کردن پوست با شی نوک تیز
  • وارد کردن شی به پوست

در اغلب موارد، دست ها، پاها و ران هدف خودزنی هستند، اما هر نقطه دیگری از بدن نیز می تواند مورد آسیب قرار گیرد.

پیش مشاره سیمیاروم

افرادی که درگیر این رفتار می شوند، از بیش از یک روش برای آسیب رساندن به خود استفاده می کنند.

برخی از بیماران تنها مدتی به این کار رو می آورند، اما در مورد برخی دیگر به رفتاری مداوم و طولانی مدت تبدیل می شود.

آسیب وارد کردن به خود چقدر شایع است؟

امروزه متاسفانه تعداد افرادی که رو به زخمی کردن خود آورده اند، افزایش یافته است. به غیر از عوامل روانی مانند استرس و افسردگی، شیوع این رفتار به دلیل رواج برخی بازی های کامپیوتری مانند نهنگ آبی و نیز فشار از سوی گروه های دوستی بیشتر شده است.

خودآزاری مربوط به طبقه نژادی، فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی خاصی نمی شود. تحقیقات تفاوت چندانی میان پسرها و دخترها در اقدام به این کار قائل نشده اند.

البته آمارها غیر رسمی و تخمینی هستند، چراکه معمولا بیماران زیادی هستند که رفتار خود را از دیگران مخفی کرده اند و برای درمان مراجعه نکرده اند.

خودزنی این طور نیست که صرفا در نوجوانان و جوانان دیده شود. می تواند هر کسی را در هر سنی درگیر کند. طبق تحقیقات حدود 10 درصد از افراد دچار این رفتار هستند که می تواند تا 20 درصد نیز افزایش داشته باشد. بر اساس بررسی های انجام شده اکثریت افراد در سن 12 سالگی برای اولین بار اقدام به انجام آن نموده اند. در خانم ها اندکی شایع تر است و شیوع آن نیز در حال افزایش است.

چرا درمان خودآزاری اهمیت دارد؟

هر چند این دسته رفتارها با هدف خودکشی انجام نمی شوند، اما تداوم آن می تواند فرد را به سمت خودکشی سوق دهد.

به علاوه، آسیب رساندن به خود با عوارضی بلندمدت یا همیشگی همراه است، از جمله:

  • احساس شرم، گناه و عزت نفس پایین
  • ابتلا به عفونت های جدی به دلیل وجود زخم باز در بدن یا استفاده از ابزارهای آلوده برای زخمی کردن بدن
  • اسکار زخم دائمی یا بدشکلی پوست که موجب می شود بیمار از پوشیدن بسیاری از لباس ها پرهیز کند.
  • وارد کردن آسیب های مرگبار و شدید به صورت غیرعمدی
  • تشدید بیماری روانی زمینه ساز این رفتار در صورت عدم مراجعه برای درمان و پیچیده تر شدن شرایط

سلف هارم در دختران و پسران

آیا فردی که اقدام به آسیب زدن به خود می کند، بیمار روانی است؟

شاید خیر! اما به احتمال زیاد دچار افسردگی، مشکلات شخصیتی، اشکال در ارتباط با دیگران یا اعتیاد به مواد مخدر و الکل است. چنین فردی به معاینه توسط روانشناس یا روانپزشک نیاز دارد تا تشخیص درست در مورد او انجام شود.

 

چه زمانی باید به صورت اورژانسی اقدام به دریافت کمک کرد؟

همانطور که گفته شد، خودزنی با هدف خودکشی انجام نمی شود، اما می تواند شدت گیرد. به دلیل استفاده از روش های خطرناک مانند کشیدن تیغ و چاقو روی بدن، احتمال عمیق شدن برش ها وجود دارد (با این حال، نگران نباشید، در اغلب موارد بیمار کنترل خوبی روی عمق جراحت ها دارد.)

چنانچه، متوجه وجود عفونت شدید یا برش عمیق در بدن خود یا فرد بیمار شده اید، هر چه سریع تر با اورژانس تماس بگیرید.

در مواردی که احساس می کنید، خودتان/بیمار دچار افکار خودکشی هستید یا خودآزاری به مرحله خطرناکی رسیده است، هر چه سریع تر با روانشناس/روانپزشک تماس بگیرید.

چنانچه فرد قصد اقدام به خودکشی دارد و نشانه ای از انصراف در او دیده نمی شود، هر چه سریع تر با خدمات آتش نشانی، نیروی انتظامی و مراکز مشاوره/اورژانس اجتماعی تماس بگیرید.

همه چیز در مورد خودزنی در نوجوانان

در ادامه به طور خاص به انجام این رفتار در نوجوانان و واکنش والدین می پردازیم.

کمتر چیزی به اندازه خودآزاری در فرزند می تواند باعث وحشت والدین شود. متاسفانه، این رفتار بسیار شایع است و واکنش والدین نقش مهمی در روند بهبودی در نوجوانان بازی می کند.

نوجوانان از ناخن، تیغ، چاقو یا حتی خودکار برای آسیب رساندن به خود استفاده می کنند. خودزنی در نوجوانان بیشتر به شکل برش روی پوست ساعد، سوختگی، کندن پوست و مو و حتی زدن خود دیده می شود.

کودکانی که دچار اضطراب، افسردگی، اختلالات خوردن، اختلال شخصیت مرزی یا اختلال استرس پس از سانحه هستند، همگی در معرض خطر خودآزاری قرار دارند. انجام این عمل در کودکانی که دارای سابقه تروما، بی توجهی یا سواستفاده عاطفی و جسمی هستند نیز رایج است.

عوامل خودزنی در نوجوانان

  • عزت نفس پایین
  • احساس تنهایی و طرد شدن
  • ناامنی در مدرسه یا خانه
  • ایده آل گرایی
  • تعارض دائمی با خانواده و دوستان
  • رفتارهای تکانشی
  • تمایل به قبول ریسک های ناسالم (رفتارهایی که باعث آسیب به خود می شوند)

|مطالعه مطلب جامع “خطرات ایده آل گرایی” به شما پیشنهاد می شود|

واکنش شما به عنوان والدین در برابر خودزنی فرزندتان چطور باید باشد؟

احساس نگرانی، پریشانی، سردرگمی یا حتی خشم پس از کشف خودزنی در فرزندتان برای رهایی از تنش طبیعی است. دوست دارید از او بپرسید «چطور می توانی چنین کاری را با خود بکنی؟» یا «همین الان این کار رو ترک کن». فراموش نکنید که بسیاری از نوجوانانی که این رفتار را انجام می دهند درست به اندازه شما از آن می ترسند. بسیاری از آنها دچار احساس گناه، شرم و پشیمانی عمیق از رفتار خود هستند.

لازم است که آرام بمانید و در محیطی آرام و صادقانه، بدون قضاوت در این مورد با فرزند خود صحبت کنید. از انتقاد، سرزنش و واکنش های افراطی که می تواند موجب انزوا و سکوت بیشتر فزرندتان شود خودداری کنید. در عوض، از او سوالات پایان باز در مورد احساس و رفتارش بپرسید و به او نشان دهید که به حرف هایش گوش می دهید.

  • کمک بگیرید

درمان نوجوانان به مراجعه به روانشناس و دریافت کمک تخصصی نیاز دارد. هرچند خودزنی ذاتا خودکشی محسوب نمی شود، اما به دلیل غلیان احساسات در این دوره و ناتوانی در مدیریت درست احساسات، ریسک اقدام به این عمل در این دسته نوجوانان بیشتر است.

افسردگی در کودکان مهاجر و دلایل آن

در صورت وجود هرگونه عامل زمینه ساز، مانند ابتلا به اختلال اضطرابی یا افسردگی، ممکن است به دارو درمانی نیاز باشد. اولین گام مراجعه برای معاینه و تشخیص توسط یک روانشناس متخصص در اختلالات اضطرابی و افسردگی نوجوانان است. در صورتی که آسیب رساندن به خود در نوجوانان جدی تر شود و حیات آنها را تهدید کند، ممکن است بستری در بیمارستان توصیه شود.

روانشناس می تواند به نوجوان در کار با عوامل تحریک احساسات منفی و یادگیری مهارت سازگاری در عوض انجام رفتارهای خودزنی کمک کند. برای این کار به دنبال یک روانشناس مجرب و باتجربه در این زمینه باشید.

ارائه حمایت عاطفی برای درمان خودزنی در نوجوانان

در طول پروسه درمان برای جایگزینی استراتژی های نامناسب با مهارت های سازگاری مثبت، نوجوان به توجه و حمایت بی قید و شرط نیاز دارد. شکستن این چرخه ساده نیست، و نوجوان به همدلی و حمایت والدین خود نیاز دارد:

  • هر روز زمانی را برای گفتگوی دو نفره در مورد مسائل روزمره اختصاص دهید.
  • در صورتی که نوجوان شما برنامه درسی سنگینی دارد، راهی برای کاهش تعهدات و مسئولیت های او پیدا کنید.
  • نوجوان خود را به ارتباط با دوستان حامی و مثبت خود تشویق کنید.
  • هر روز با هم فعالیت های آرامش بخش مانند پیاده روی، کتاب خوانی، نقاشی کشیدن یا دیدن برنامه های تلویزیونی شاد انجام دهید.
  • با هم ورزش کنید.
  • به احساسات فرزند خود گوش دهید و آنها را تایید کنید.
  • صبور باشید، شکستن این چرخه زمان می برد.
  • با مشاور مدرسه فرزندتان صحبت کنید.
  • توجه و نگرانی افراطی نسبت به رفتار او نشان ندهید، زیرا در این صورت ممکن است فرزندتان برای جلب توجه بیشتر به رفتار خود ادامه دهد.
  • تشخیص به موقع، دریافت کمک های تخصصی و حمایت در خانه و مدرسه، به کاهش رفتارهای خودزنی و یادگیری مهارت های انطباق پذیری بیشتر با احساسات منفی در خانه و محیط مدرسه کمک می کند.
متقاعد کردن بیمار به دریافت مشاوره روانشناسی

مشاهده زخم ها و آسیب های روی بدن یکی از اطرافیان ناراحت کننده است، اما می توانید به او کمک کنید. اولین کار این است که به حرف های او بدون قضاوت و انتقاد گوش دهید.

می دانیم که انجام این کار، وقتی خودتان خیلی عصبانی و ناراحت هستید، دشوار است. در هنگام متقاعد کردن بیمار برای دریافت مشاوره روانشناسی نکات زیر را فراموش نکنید:

  • بایدها

چنانچه احساس می کنید کسی خودزنی کرده است با او حرف بزنید. سعی کنید احساساتش را درک کنید و موضوع صحبت را به مراحل بعد بکشانید.

حقایق را در مورد جرح خویشتن به او نشان دهید، حتی می توانید این مطلب را در اختیارش قرار دهید. از اینکه در مورد خودآزاری حرف بزنید، نترسید.

تحقیق کنید و یک مشاور خوب در این مورد بیابید.

از دودلی و تردید او برای متقاعد کردنش به درمان استفاده کنید.

به او یادآوری کنید که آسیب زدن به خود راز خجالت آوری نیست، اما مشکلی است که باید درمان شود. چنانچه از مراجعه حضوری خجالت می کشد یا ابا دارد، به او مشاوره روانشناسی آنلاین را پیشنهاد دهید.

  • نبایدها

شما درمانگر او نیستید. درمان پیچیده است و کاری تخصصی است که باید به فردی آگاه و باتجربه سپرده شود. با متقاعد کردن بیمار به مراجعه برای درمان سهم زیادی در پیشرفت او به سوی بهبودی داشته اید. مشاوره نوجوان می‌تواند کمک بزرگی در این زمینه به شما بکند.

انتظار نداشته باشید که او یک شبه تیغ و چاقو را کنار بگذارد. خلاصی از این رفتار به زمان و تلاش نیاز دارد.

با خشم، ناراحتی و ناامیدی با او حرف نزنید، زیرا احساس او را بدتر می کنید. می توانید در مورد تاثیر رفتارش روی خودتان حرف بزنید، اما این کار را با آرامش انجام دهید و نشان دهید چقدر برای او احترام و ارزش قائل هستید و چقدر دوستش دارید.

چنانچه میان صحبت هایتان شروع به خودزنی کرد، سعی نکنید جلوی او را بگیرید یا اقدام به خشونت کنید. او را تنها بگذارید و بگویید هر موقع دوست داشت می تواند با شما حرف بزنید.

وادارش نکنید که قول بدهد دیگر این کار را تکرار نمی کند. انجام این رفتار ارادی نیست و فرد به نوعی برای خلاصی از تنش احساس اجبار به آسیب رساندن به خود می کند. نگویید تا وقتی به خودش آسیب می زند، دیگر با او حرف نمی زنید.

درمان آسیب به خود در نوجوانان

درمان خودزنی در نوجوانان با چه روش هایی انجام می شود؟

روش درمان به عامل زمینه ساز آن بستگی دارد. روش های زیر توسط درمانگران اجرا می شود.

  • روان درمانی

رفتار درمانی شناختی می تواند به فرد در شناسایی احساسات و افکار منفی محرک آسیب رساندن به خود کمک کند.

این روش به بیمار مهارت هایی را برای مدیریت خشم و جایگزینی الگوهای فکری منفی با الگوهای مثبت می آموزد.

بیمار می آموزد که حرف زدن و ابراز احساسات به صورت کلامی و در آرامش، روش بهتری برای کاهش تنش است. در واقع، بیان رنجش بهتر از ابراز خشم است. افرادی که قادر به مدیریت خشم خود نیستند و از مهارت های کلامی پایینی برخوردارند، بیشتر از دیگران خشم و ناامیدی خود را به شکل عملی ابراز می کنند. در این روش، به بیمار مهارت های ابراز خشم و ناامیدی به صورت سالم آموزش داده می شود.

  • رفتار درمانی دیالکتیکی

نوعی درمان فردی یا گروهی است که به اشخاص کمک می کند بر تمایلات خودویرانگر فائق آیند، راه های تحمل سختی را یاد بگیرند و مهارت های جدید سازگاری مانند مراقبه را بیاموزند.

 

درمان اضطراب پس از رویدادهای ناگوار

این روش درمانی در مورد بیمارانی انجام می شود که قربانی آزار یا تجاوز جنسی شده اند.

  • گروه درمانی

صحبت کردن درمورد بیماری در گروهی که متشکل از افرادی با مشکلات مشابه است می تواند در کاهش شرمساری ناشی از خودزنی مفید باشد و از بروز سالم احساسات حمایت کند. گروه درمانی می تواند شرم و خجالت ناشی از آسیب رساندن به خود را کاهش دهد و همچنین باعث شود فرد احساسات خود را به درستی تخلیه کند .

  • مشاوره خانواده

مشاوره خانواده به سوابق تنش های مربوط به خودزنی در خانواده می پردازد و می تواند به اعضای خانواده کمک کند که به صورت مستقیم و بی پرده با هم ارتباط برقرار کنند.

  • درمان دارویی

داروهای ضد افسردگی یا ضد اضطراب می توانند در کاهش پاسخ های ناگهانی به استرس استفاده شوند. استفاده از داروهای بازدارنده های انتخابی بازجذب سروتونین در افسردگی های شدید می تواند میل به خودآزاری را کاهش دهد. در موارد شدید افسردگی یا اضطراب، داروهای ضد افسردگی و ضد اضطراب موثرند.

درمان موارد شدید بیماری به بستری بیمار نیاز دارد.

تکنیک های پرت کردن حواس برای پرهیز از خودزنی

هر چند درمان نیاز به مراجعه به روانشناس یا روانپزشک ماهر دارد، اما بیمار نیز می تواند با انجام برخی تکنیک ها در خانه به بهبودی سریع تر کمک کند.

  • احساسات و افکاری که باعث استرس شما می شوند را روی یک کاغذ بنویسید، کاغذ را مچاله کنید و آن را ریز کنید. سپس، به عنوان راهی برای رهایی از آن افکار کاغذ را دور بریزید.
  • خمیر بازی در دسترس داشته باشید، آن را فشار دهید و بکشید تا از فشار خلاص شوید.
  • برای تخلیه خشم و ناامیدی، به یک بالش ضربه بزنید.
  • در بالش جیغ بزنید.
  • به مدت یک دقیقه تمرکز کنید و تمرینات تنفسی تخلیه خشم و استرس را تمرین کنید.
  • برای دور شدن از محرک ها به پیاده روی بروید. قدم زدن در یک مکان عمومی به شما این فرصت و امکان را می دهد که از چیزی که ناراحت شده اید، دور شوید.
  • سر و صدا درست کنید؛ با نواختن یک ساز یا زدن قابلمه ها به هم.
  • یک ورقه کاغذ را با خودکار یا ماژیک قرمز خط خطی کنید.
  • با یکی از دوستان یا اعضای خانواده تماس بگیرید و با او حرف بزنید. لازم نیست در مورد تمایل به خودزنی حرف بزنید.
  • کاری خلاقانه انجام دهید. کلاژی از رنگ ها را خلق کنید که حالت روحی شما را نشان می دهد.
  • به موزیکی که دوست دارید گوش دهید یا فیلم مورد علاقه تان را تماشا کنید.
  • با مشاورتان صحبت کنید.

گرفتار افکار اشتباه در مورد خودآزاری نشوید!

افکار اشتباه زیادی در مورد آسیب رساندن به خود وجود دارد. به دلیل وجود این حجم از سوءتفاهمات، عجیب نیست که مشکل رواج بیشتری یافته است.

این افکار غلط نشان دهنده لزوم تلاش از سوی روانشناسان، خانواده ها و افراد برای آگاهی بیشتر نسبت به این موضوع است.

  • خودزنی برای جلب توجه انجام می شود

معمولا رفتار بیماران نوعی جلب توجه قلمداد می شود، در حالی که این طور نیست. بسیاری از بیماران اصلا در مورد رفتار خود با کسی حرف نمی زنند و آن را پنهان می کنند، زیرا نمی خواهند کسی از آن باخبر شود.

  • شیطان پرستان و نوجوانان شرور این کار را انجام می دهند

هیچ گونه شواهدی مبنی بر محدودیت این رفتار به یک گروه خاص وجود ندارد. آسیب وارد کردن به خود می تواند حتی در مذهبی ترین نوجوان نیز دیده شود، چرا که عامل اصلی ابتلا به آن احساسات منفی و فشار روانی است.

  • فقط دختران این کار را انجام می دهند

تصور می شود دختران بیشتر از پسران این کار را انجام می دهند. تحقیقات این مسئله را ثابت نکرده اند. شاید دختران و پسران دلایل متفاوتی برای اقدام به خودزنی داشته باشند، اما این به هیچ وجه ذات و نرخ مشکل را تغییر نمی دهد.

  • بیمار از آسیب رساندن به خود لذت می برد

بسیاری از افراد باور دارند که بیمارانی که این کار را انجام می دهند از درد و دیدن خون لذت می برند.هیچ گونه شواهدی مبنی بر تفسیر درد به نحو متفاوتی از دیگر افراد در این دسته بیماران وجود ندارد.

برعکس، افسردگی در بسیاری از این دسته بیماران باعث بی حسی و مردگی شده و آنها از آسیب رساندن به خود به عنوان روشی برای یادآوری زنده بودن استفاده می کنند، حتی اگر این روش با درد همراه باشد.عده دیگری از بیماران درد را نوعی تنبیه ارزیابی می کنند.

  • کسی که به خود آسیب وارد می کند، می خواهد خودکشی کند

کسانی که بیماران را درک نمی کنند، اغلب تصور می کنند که آنها قصد خودکشی داشته اند.این در حالی است که زخمی کردن خود نوعی استراتژی مقابله ای برای تحمل شرایط سخت و احساسات منفی است.

برخی دیگر، حتی آن را روشی برای احساس کردن زنده بودن و زندگی تعبیر می کنند. در حالی که افرادی که می خواهند خودکشی کنند، به دنبال مرگ و پایان زندگی هستند.

 

سخنی از سیمیاروم

بدن لباس روح ماست.آسیب رساندن به آن نمود بیرونی زخم هایی است که به روح و روان ما وارد شده است.چنانچه شما فردی هستید که اقدام به خودآزاری می کند یا به خاطر یکی از عزیزانتان با این مطلب همراه شده اید، بهتر است بدانید که آگاهی گام اول به سوی درمان است.

حالا که گام اول را برداشته اید، این راه را تا پایان ادامه دهید تا با کمک روانشناسی مجرب زخم های روحتان درمان شود. برای شروع میتوانید با رزرو جلسه پیش مشاوره رایگان شروع کنید. چنانچه ابهام یا سوالی در این مورد در ذهنتان باقی مانده است، با ما در بخش نظرات در میان بگذارید.

3.6/5 - (15 امتیاز)
اشتراک در
اطلاع از
guest

38 نظرات
تازه‌ترین
قدیمی‌ترین بیشترین رأی
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها
Nia

سلام هر وقت حالم خیلی بده از خودم متنفر میشم خودمو با خط کش کتک میزنم اولش احساس خوبی دارم بعدش احساس گناه میکنم اینم جزوه خود زنی حساب میشه؟ خجالت میکشم به روانشناسم این موضوع رو بگم

ارشد روانشناسی بالینی

سلام بسیار از مطالب مفیدتون استفاده کردم و همجنین از نظر دوستانی که با ما احساساتشون رو به اشتراک گذاشتن. خواندن اونها باعث شد درک بهتری از این مشکل پیدا کنم.

Mehrsa

من خودم از ۱۳ سالگی شست انگشتمو میبرم و با دیدن خون که میریزه لذت میبرم من خودم در ۱۰ سالگی اتفاقات بدی افتاد برام که خودکشی کردم ولی پدر مادرم من رو به بیمارستان بردن از ۱۳ سالگی فقط شستم بود تا چند ماه پیش که ران ها و ساقه های پا هایم هم اضافه شد
و خودم بعد از خودکشیم رفتم پیش روان شناس و دارم قرص مصرف میکنم ولی احساس میکنم وقتی قرص میخورن کس دیگری هستم

Hah bch

سلام من تو اوج دوران نوجوونی و بلوغ و احساسات تینیجریم هم هرگز دست به خودزنی نمیزدم..اما الان بعد بیست سال تحمل فشار با تمام نفرتی که از خودم داشتم خودزنی کردم..احتمالا اختلال شخصیت اجتنابی دارم اما اصلا تا حالا به مشاور مراجعه نکردم.. میشه راهنمایی کنید برای درمان به کدوم درمانگر باید مراجعه کنم؟

Jkkhggjk

من 14ساله هستم داییم فهمید دوست پسر دارم و… از اون موقع ی سال میگذره و من اصلا حالم خوب نیست پدرو مادرم اصلا توجه ندارن بهم پدرم دیشب تحقیرم کرد و من هروقت ناراحتم عصبی میشم بعد میکوبم تو سرم خودزنی با تیغو اینارو ترک کردم اما اینو نمی‌دونم چطور کنار بزارم از این زندگی واقعا خستم

Soheil rashidi

سلام من ۱۷ سالمه راستش توی خونواده ما مشکلاتی زیادی هس و خودمم بیماری زمینه ای دارم که ازش خسته شدم هر وقت که ذهنم به سمت مشکلات میره هم مشکلات خودم و هم خانواده ام میخوام همون لحظه خودکشی کنم اما نمیتونم چون به جهان پس از مرگ اعتقاد دارم و یه حسی بهم دست میده که انگار توی این دنیا گیر افتادم و دارم خفه میشم دیگه چون نمیتونم خودکشی کنم میرم سمت خودزنی چون از زخم و خون بدم میاد به خودم ضربع میزنم و یه مدت همش به سرم ضربه میزدم الان چند مدتیه سردرد شدیدی دارم و پشیمون میشم اما هر وقت که ذهنم میره سمت اون مشکلات فقط میخوام خودم بزنم الان دیگه دارم به پاهام اسیب میزنم با اینکه میدونم بعدش پشیمون میشم انجامش میدم از همه بدم اومده از مامانم بابام همه کسایی که میشناسموشون فقط میخوام از شر اینجا خلاص بشم نمیدونم چیکار کنم

سیمیاروم

سلام سهیل عزیز. با توجه به مسائلی که مطرح کردید، خودزنی شما میتواند (نشانه ای از شروع دوره افسردگی) شما باشد. توجه کنید در صورت تکرار این خودزنی و عادت به انجام آن، باعث میشود تفکر وسواسی نسبت به انجام آن پیدا کنید. شرکت در دوره های رشد و توسعه فردی و شفقت با خود میتواند به شما کمک کند با مسائل زندگی تان به طور معقولانه تری کنار بیایید. از طرفی ممکن است تا کنون به معنای زندگی خود توجه نکرده باشید؛ اما اگر بتوانید داستان زندگی و معنای زندگی ای برای خود داشته باشید، زندگی بهتر و جذاب تری خواهید داشت. در پایان توصیه میشود به سبک زندگی خود توجه کنید: ورزش کردن، دوستی با افراد مثبت، خواب کافی، تغذیه سالم، توجه به معنویت و.. میتواند موجب تغییر خلق و خو شما شود. در نهایت اگر با خانواده خود راحت هستید دعوت به یک جلسه مشاوره خانواده درمانی میتواند به شما کمک کند تا روابط خانوادگی و عاطفی عمیق تری را تجربه کرده و متناسب با آن دوره افت خلق شما هم برطرف گردد. موفق باشید.

دربو داغون

من ۱۵ سالمه و از وقتی که به دنیا اومدم از همون بچگی خودزنی میکردم و الانم ادامه داره . ارثی و ژنتیکی هم نیست . از وقتی که راه رفتن یادگرفتم یادمه همیشه خودزنی میکردم دقیقا اون بچگیامم یادمه

سیمیاروم

در پاسخ به ناشناس.
سلام دوست عزیز. به شما پیشنهاد میکنیم به مشاور مراجعه کنید تا بتوانید به کمک مشاور این مسئله را حل کنید.
این لینک جهت رزرو وقت مشاوره خدمت شما، سیمیاروم در خدمت شماست.

https://simiaroom.com/counselor/

milad

من نمیخوام خود زنی کنم ولی خیلی دوس دارم هر وقت این کارو میکنم از همه چیزایی که حالمو بد میکنه فراموش میکنم احساس ازادی دارم همیشه هم دارم گریه میکنم تا تا از بعضی چیزا تخلیه شم

.

من از 12 سالگی تا 14 سالگی خودزنی میکردم و ازش لذت میبردم تا پارسال که ب پزشک مراجعه کردم و الان اعتماد به نفس خیلی بالایی دارم و کسایی که هنوز دارن ادامه میدن واقعا اشتباه میکنن مخصوصا اگه بخواطر جنس مخالف باشه

فاطمه

سلام من 14 سالمه و دچار همین مسئلم.راستش من از 9 سالگی عاشقه یه نفر شدم وحالا فهمیدم که عمرا بهش برسم.اوایل با یه چیزه تیز رو دستام خط مینداختم اما حالا بعده یه سال ترسم ریخته و از تیغ استفاده میکنم.این بارم پدر ومادرم فهمیدن ؛پدرم همش ازم میپرسه که چرا اینجوری کردم و چه کمبودی دارم !! اما من نمیتونم بهش بگم که شکست عشقی خوردم:(من چجوری اون شخص رو فراموش کنم جوری که حتی وقتی اسمشو میشنوم تصویره اون به یادم نیاد؟؟واقعا خسته شدم اما هنوز عاشقشم:((((

سیمیاروم

سلام فاطمه عزیز. یک اشتباهی که اکثر افراد در مواجه با مسئله شکست عشقی میکنند، تلاش برای فراموش کردن طرف مقابل خود است؛ در صورتی که چنین موردی امکان پذیر نیست و یا اگر اتفاق بیفتند نیازبه سالها تلاش است. بهترین کار پذیرش این مسئله است که شما زمانی عاشق شدید و امکان رسیدن به او نبوده. این مسئله را با خانواده خود مطرح کنید تا حمایت روانی برای کم رنگ کردن خاطرات به وجود آید و در نهایت توصیه میشود برای کم رنگ کردن این شکست عاطفی به یک مشاور فردی و یا مشاور خانواده مراجعه کنید. در خصوص مسئله خودزنی به این مورد توجه کنید در صورت ادامه پیدا کزدن این مورد امکان شکل گیری وسواس فکری به وجود می آید و در آینده هر آنچه که موجب اضطراب شما میشود باعث میشود به خودزنی روی آورید. موفق باشید.

الناز

سلاممن 14سالمه و 4ساله متام خودزنی میکنم اولن چرا مدارس ابتدایی مشاور نداره؟؟ دومم چرا وقتی مدارس متوجه میشن ما دانش آموزان خودزنی میکنیم رفتار خشن با ما دارن؟؟ این کارها ما رو بیشتر علاقه مند میکنه ب خودزنی

کاربران ناشناس

دقیقا، انگار یه جور تخریب مون میکنن در برابر بقیه، خانواده و حتی خودمونو بعد همه چ بد تر از قبل میشه و میشه حال الان من

کاربران ناشناس

من نه معتادم نه نیازی به جلب توجه دارم نه مشکل حادی توی خونواده دارم نه از کسی تقلید کردم نه وارد فرقه ای شدم…
بچه مذهبی ام و میدونم گناهش زیاده ولی با این حال وقتایی که عصبی میشم دیگه هیچ چیزی رو نمیتونم درک کنم وقتی درد دلامو مینویسم بدتر میشم تمایلم برای خودزنی بیشتر میشه ریشش خودمم و میدونم از خودم متنفرم و هر روز دعا میکنم که بمیرم چون از اولش فقط مایه ی ازار دیگران بودم…
الان چند روزه سعی دارم ترکش کنم ولی سخته واقعا سخته میخوام دوباره انجامش بدم

شیوا بریانیان دانشجو دکتری روانشناسی

سلام دوست عزیز. تا الان به مشاوری مراجعه کردید؟ دلیل اینکه از خودتان بدتان می اید چیست؟ صرفا بیشتر وقت ها که عصبی می شوید تمایل به خودزنی دارید؟ بعد از خودزنی چه احساسی دارید؟ به شما پیشنهاد میکنم به مشاور مراجعه کنید و ریشه این مسئله را متوجه شوید تا بتوانید به کمک مشاور این مسئله را حل کنید. و همچنین درمورد آثار بدنی و روانی خودزنی بیشتر تحقیق کنید. اگاهی در کاری که انجام میدهید به شما کمک میکند ترک این مسئله راحت تر اتفاق بیفتد.

کاربران ناشناس

منم مشکل شما رو دارم خوشحال میشم از کسانی که نظر دادن کسی باشه که باهاش حرف بزنم

Saghar

من دقیقا واسه ی فراموش کردن مشکلات خودم این کار رو میکنم منم حدود یک ساله که درگیرم من ازش لذت نمی برم اما وقتی این کار رو میکنم احساس ازادی و فراموشی دارم و این حس رو دوست دارم چون کمکم میکنه که اون مشکلم رو فراموش کنم

شیوا بریانیان دانشجو دکتری روانشناسی

سلام دوست عزیز من. همه افراد در زندگی مسائلی دارند که راه های مختلفی را برای حل آنها انتخاب میکنند.اما همیشه راه حل هایی که استفاده میشود بهترین ها نیستند. شما نیز برای رهایی از مشکلاتتان راه حلی را انتخاب کرده اید’خودزنی’. درمورد عوارض جسمانی و روانی خود زنی بیشتر مطالعه کنید. به اندام خود نگاه کنید و آثار خودزنی های قبلی را مشاهده کنید. اگر زمانی بخواهید مثلا دست خود را به دیگران نشان دهید از وجود جراحات بر بدنتان خجالت میکشید یا بدون توجه به دیگران نشان میدهید؟ توجه کنید ممکن است اکنون برای شما این جراحات مهم نباشد اما اینده را نیز در نظر بگیرید. به شما توصیه میکنم با توجه به مسئله ای که دارید به مشاوری مراجعه کنید تا مورد شما برطرف شود و میزان خودزنی کم تر اتفاق افتد.

سیمیاروم

سلام سحر عزیز. خودزنی مسئله ای است که در سال های اخیر دربین نوجوانان، جوانان و حتی بزرگسالان شیوع بالایی پیدا کرده است، اما چند مورد را در نظر بگیرید. خودزنی و هر مورد دیگری که پس از انجام آن فرد احساس کاهش تنش میکند، میتواند به مرور زمان موجب شکل گیری وسواس های فکری و عملی شود. اتفاقی که دراینجا مطرح میشود این است که: فرد استرس و اضطراب را برای مدتی تجربه میکند، برای کاهش استرس مثلا یک بار خودزنی میکند و بعد از خودزنی احساس رهایی و لذت میکند. تکرار و تکرار این خودزنی بعد از ایجاد هر استرس منجر به لذت و رهایی شده و در نهایت تبدیل به یک عمل وسواس گونه میشود. امید است با آگاهی در این زمینه به مرور زمان خودزنی را ترک کنید. پیشنهاد میشود در این راستا از مشاور فردی وسواس راهنمایی دریافت کنید.
این لینک جهت رزرو وقت مشاوره خدمت شما، سیمیاروم در خدمت شماست.
https://simiaroom.com/counselor/

طناز

من خودم به علت ااتماد به نفس پایین این کارو انجام میدادم الان که سه سال ازش گذشته باز ااتماد به نفسم خیلی پایین تر از قبل اومده و دوباره دلم میخواد این کارو انجام بدم ولی ترس دارم

کاربران ناشناس

سلام ۱۴ سالمه
من ۲ ساله مدام خودزنی می کنم جوری که تا زخمش خوب بشه بازم اینکارو می کنم افسردگی دارم و دارو مصرف می کنم ولی هیچ اثری تو حال من نداره و حالم هر روز بد تر از دیروزه

ناشناس

من۱۳سالمه‌خودزنی‌میکنم‌مدرسه‌ی‌ما‌مشاور‌داره‌اما‌اصلا‌به‌این‌موضوع‌هیچ‌توجه‌ای‌نمیکنه
ای‌کاش‌یکی‌بود‌کمکم‌میکرد‌

سیمیاروم

سلام دوست عزیز. به شما پیشنهاد میکنیم به مشاور مراجعه کنید و ریشه این مسئله را متوجه شوید تا بتوانید به کمک مشاور این مسئله را حل کنید. و همچنین در این مورد بیشتر تحقیق کنید. اگاهی در کاری که انجام می‌دهید به شما کمک می‌کند ترک این مسئله راحت تر اتفاق بیفتد.
این لینک جهت رزرو وقت مشاوره خدمت شما، سیمیاروم در خدمت شماست.

https://simiaroom.com/counselor/

سیمیاروم

در پاسخ به ناشناس.
سلام دوست عزیز. به شما پیشنهاد میکنیم به مشاور مراجعه کنید و ریشه این مسئله را متوجه شوید تا بتوانید به کمک مشاور این مسئله را حل کنید. و همچنین در این مورد بیشتر تحقیق کنید. اگاهی در کاری که انجام می‌دهید به شما کمک می‌کند ترک این مسئله راحت تر اتفاق بیفتد.
این لینک جهت رزرو وقت مشاوره خدمت شما، سیمیاروم در خدمت شماست.

https://simiaroom.com/counselor/

سکوت

من خیلی وقته که خودزنی نکردم و سعی کردم مسائل و خل کنم، ولی الان دوباره بعداز ۴سال دوباره خیلی تمایل به خود زنی پیدا کردم، دوست دارم خودزنی کنم و بشینم گریه کنم.

سیمیاروم

سلام دوست عزیز. به شما پیشنهاد میکنیم به مشاور مراجعه کنید و ریشه این مسئله را متوجه شوید تا بتوانید به کمک مشاور این مسئله را حل کنید. و همچنین در این مورد بیشتر تحقیق کنید. اگاهی در کاری که انجام می‌دهید به شما کمک می‌کند ترک این مسئله راحت تر اتفاق بیفتد.
این لینک جهت رزرو وقت مشاوره خدمت شما، سیمیاروم در خدمت شماست.

https://simiaroom.com/counselor/

نازگل

با سلام و خسته نباشید
عزیزان من مشاوره مقطع متوسطه دوم هستم ، مطالبتون عالی بودن
من از صبح دارم دنبال مطالب خود زنی میگردم اینجا بسیار جامع و کامل بود
پیشنهاد شما برای دانش آموزانی که خود زنی میکنند چیه؟ما چه کمکی میتونیم بهشون بکنیم؟

سیمیاروم

نازگل عزیز خوشحالیم که براتون مفید بود، در ارتباط با این موضوع حتما از مشاورین و متخصصین کمک بگیرید تا شرایط رو بررسی کنن و راهنماییتون کنن، این لینک جهت رزرو وقت مشاوره خدمت شما، سیمیاروم در خدمت شماست.
https://simiaroom.com/counselor/

?

ادمو اروم میکنه لذت میبرم وقتی خون میبینم یادمه همیشه به اونایی که این کارو انجام میدادن میگفتم هه این احمقو نیگا ولی الان خودم درگیرشم ?

I'm sad forever

چه جالب بالاخره یکیو دیدم که تو این سال نظر داده اونم توی مطلب خودزنی خوبه حداقل یه کوچولو میدونم تنها نیستم و من تازیگا حدود یه هفته پیش خودزنی کردم

Aysi

من خود زنی زیاد انجام ندادم اما خب یه دفعه به میزان زیاد !
احساس خوبی بهم میده دردش اون لحظه نمی‌دونم شاید سادیسم دارم ?
دوست ندارم ترکش کنم من فقط از اینکه جاش می مونه بدم میاد البته دلایلم فرق می‌کنه و این کارو به خاطر خودم انجام میدم نه مثل اکثریت به خاطر. شکستایه عشقی و …

سیمیاروم

سلام یاسی عزیز. به شما پیشنهاد میکنیم به مشاور مراجعه کنید و ریشه این مسئله را متوجه شوید تا بتوانید به کمک مشاور این مسئله را حل کنید. و همچنین در این مورد بیشتر تحقیق کنید. اگاهی در کاری که انجام می‌دهید به شما کمک می‌کند ترک این مسئله راحت تر اتفاق بیفتد.
این لینک جهت رزرو وقت مشاوره خدمت شما، سیمیاروم در خدمت شماست.

https://simiaroom.com/counselor/

queen

من حدود 3 ساله که خودزنی میکنم وقتی که ارومم و تنش ندارم و احساس نمیکنم ک ی موجود اضافه هستم خودزنی ندارم اما وقتی ب ی سری مسائل فکر میکنم حالت جنون دارم و فقط دوست دارم بمیرم چند بار اقدام ب خودکشی کردم ولی وسط عملی کردنش میترسم و انجامش نمیدم و الان از خودزنی لذت میبرم و شکایتی ندارم فقط از شدت تیک های عصبیم اذیت میشم شدتشون انقدر زیاده ک بعضی از ثضو های بدنم از بس تکونشون مبدم بی حس میشن و بیشتر یالا میارم

سیمیاروم

سلام دوست عزیز. به شما پیشنهاد میکنیم به مشاور مراجعه کنید و ریشه این مسئله را متوجه شوید تا بتوانید به کمک مشاور این مسئله را حل کنید. و همچنین در این مورد بیشتر تحقیق کنید. اگاهی در کاری که انجام می‌دهید به شما کمک می‌کند ترک این مسئله راحت تر اتفاق بیفتد.
این لینک جهت رزرو وقت مشاوره خدمت شما، سیمیاروم در خدمت شماست.

https://simiaroom.com/counselor/