4 فروردین 1403

تبعیض بین فرزندان


خانه » مشاوره کودک و نوجوان » تبعیض بین فرزندان

علاقه بیشتر به یکی از فرزندان طبیعی است. به طور معمول والدین به دلایل آگاهانه و ناخودآگاه یکی از فرزندان را بیشتر از دیگری دوست دارند. گاهی ریشه تبعیض بین فرزندان به نسل های قبل (برای مثال علاقه بیشتر به فرزند پسر) باز می گردد و گاهی تنها برای دوره محدودی بروز می کند.

انتظار می رود خانواده یکی از اصلی ترین نهادهای اجتماعی باشد که حس تعلق، عشق و حمایت را به اعضای خود بدهد. یک خانواده خوب باید از اعضای خود محافظت کند و نیازهای روانی و جسمی آنها را برطرف کند.

متاسفانه در دنیای واقعی اغلب این طور نیست. در دنیای واقعی ممکن است به یکی از فرزندان توجه ویژه ای شود، در حالی که دیگری نادیده گرفته می شود یا با او به صورت ناعادلانه رفتار می شود.

چرا تبعیض بین فرزندان به وجود می آید و یکی بر دیگری ترجیح داده می شود؟

دلایل زیادی برای عدم محبوبیت یک فرزند در خانواده می شود. تفاوت یکی از آنهاست. برای مثال، کودکی درونگرا بین خانواده ای برونگرا، کودکی هنردوست بین خانواده ای پزشک و دانشمند، کودکی عاطفی بین خانواده ای خشک و سرد.

اما گاهی این شباهت هاست که باعث تبعیض بین فرزندان می شود. وجود ویژگی های منفی مشابه با والد در فرزند باعث یادآوری گذشته ای تلخ می شود. همین باعث می شود که کودک در معرض تنبیه و خشونت قرار گیرد.

در مواردی، کودک رفتار بهتری نسبت به خواهر و برادر خود دارد و بابت آن از مزایایی برخوردار می شود.

دلیل تبعیض بین فرزندان هر چه که باشد، وجود آن باعث تلخی و خشم پنهان یا آشکاری می شود که رابطه بین خواهر و برادر را از بین می برد.

آیا ترتیب تولد نقشی در تبعیض بین فرزندان دارد؟

گاهی ترتیب تولد در میزان علاقه و توجهی که کودکان دریافت می کنند نقش دارد. اگر به طور کلی در نظر بگیریم، فرزندان وسط، هر چند همیشه این طور نیست، آن فرزندی هستند که نادیده گرفته می شود. آنها بین خواهر و برادر بزرگ تر و کوچک تر مانده اند و در نتیجه اهمیت کمتری دریافت می کنند. فرزندان اول معمولا رابطه عمیق تری با والدین خود دارند و فرزند آخر آن ته تغاری شیرینی است که همه دوستش دارند. این میان، فرزند وسطی است که همیشه باید روی پای خودش بایستد.

تبعیض بین فرزندان چه تاثیری روی رفتار آنها دارد؟

کمترین تاثیر تبعیض بین فرزندان این است که فرزند نادیده گرفته شده عزت نفس پایینی دارد. بسیاری از آنها بدین باور می رسند که تلاش کردن تاثیری در جلب نظر و رضایت والدین ندارد و از این رو موفقیت های کمتری به دست می آورند.

  • کودکان نسبت به یکدیگر دچار خشم می شوند و سردی روابط در خانواده دیده می شود.
  • کودک نادیده گرفته شده ممکن است به بیرون از خانه پناه برده و عشق را جایی بیرون از نهاد خانواده بجوید.
  • افسردگی، اضطراب و اشکال در برقراری روابط اجتماعی از دیگر عوارض منفی تبعیض بین فرزندان است.

دیگر نتایج منفی رفتار تبعیض آمیز والدین عبارتند از:

توجه طلبی:

از آنجا که کودک همیشه توجه منفی والدین خود را دریافت کرده است، یاد می گیرد که همیشه به صورت منفی رفتار کند تا توجه والدینش را به خود جلب کند. متاسفانه این رفتار تاییدی بر نظرات خانواده نسبت به آنهاست. در نهایت او «فرزند ناخلف» می شود که همیشه از کودکی با این لقب از او یاد می شد. فراموش نکنید که کودک را با هر برچسبی بخوانید، به همان تبدیل خواهد شد.

گام به گام تربیت کودک 3 ساله

منزوی شدن:

تبعیض بین فرزندان باعث منزوی شدن آنها می شود. کودک همیشه در معرض رفتار بد و تبعیض قرار دارد. به همین دلیل ترجیح می دهد در خود فرو رود و از جمع خانواده دوری کند تا کمتر شاهد این رفتارها باشد.

در مواردی کودک به دیگر اعضای خانواده مانند عمه، خاله، مادربزرگ یا پدربزرگ پناه می برد و بیشتر وقت خود را با آنها صرف می کند.

یاغی شدن:

از آنجا که کودک علاقه ای از سوی والدینش دریافت نمی کند، تصمیم می گیرد که مسیر خود را در زندگی داشته باشد. بسیاری از این کودکان مسیری را انتخاب می کنند که مورد تایید والدین نیست، اما دیگر تایید یا عدم تایید والدین اهمیتی ندارد.

در عین حال، برخی نیز هستند که اجازه نمی دهند چیزی جلوی رویای آنها را بگیرد و به شدت مستقل می شوند.

اثرات تبعیض بین فرزندان

سخنی با فرزندان:

پدر و مادر خود را ببخشید:

اگر مورد تبعیض قرار گرفته اید، عوارض آن می تواند شادی را از شما بگیرد. بهتر است بدانید که شادی را باید از درون خود و نه رفتار دیگران با خودتان پیدا کنید.

برای رهایی از احساس تلخی که همراهتان است، تلاش کنید با یادگیری مهارت، تحصیلات یا هر روش دیگری که مخصوص به شماست موفقیت را چاشنی زندگیتان کنید. صبر نکنید تا پدر و مادرتان شما را دوست داشته باشند، با تکیه بر توانایی هایتان، کار کردن روی اعتماد به نفستان، شناخت خود و بالفعل کردن مهارت هایتان شادی را در خود بیافرینید. مهم نیست پدر و مادرتان در مورد شما چه می گویند، تلاش کنید آن چیزی شوید که دوست دارید و به آن افتخار می کنید. خودتان را برادر یا خواهرتان مقایسه نکنید.

تا زمانی که سبک فکری شما اصلاح نشود، توقع نداشته باشید که زندگیتان تغییر کند. در واقع آن چیزی که در بیرون و در خانواده به دنبال آن هستید، در درون شماست، کافیست خوشبختی، شادی، آرامش و دوست داشتن را در درون خود حس کنید.

با پدر و مادر خود به نرمی رفتار کنید. آنها را ببخشید و محبتتان را نثار آنها کنید. به تدریج آنها نیز از عشق و احترام به شما لبریز خواهند شد.

بکوشید خاطرات تلخ گذشته را از ذهن خود بیرون بریزید و اجازه ندهید تا آن خاطرات در قالب افکار منفی و مزاحم به ذهن تان هجوم بیاورند تا با نشخوار ذهنی دچار وسواس فکری در این زمینه گردید به صورتی که آن افکار، در یک چرخه بی پایان و تکرار شونده شما را آزار دهند.

سخنی با والدین:

بسیار طبیعی است که به دلایل مختلف والدین یکی از بچه های خود را بیشتر از دیگری دوست داشته باشند. اما دوست داشتن با تبعیض بین فرزندان فرق دارد. تبعیض به معنی رفتار ناعادلانه بین فرزندان است. کودکان روحیه حساس و شکننده ای دارند و حتی کوچک ترین رفتار شما ممکن است از دید آنها تبعیض آمیز باشد. این وظیفه شماست که رفتار عادلانه و سنجیده ای در برابر فرزندان خود اتخاذ کنید تا از بروز این احساس در آنها جلوگیری کنید. فرزندانتان را با هم مقایسه نکنید و با آنها به عدالت رفتار کنید.

اگر شما هم چنین رفتاری با فرزندتان داشتید یا مورد تبعیض قرار گرفته اید به شما پیشنهاد می کنیم مقالات مشاوره فرزندپروری و مشاوره کودک و نوجوان را مطالعه کنید.

 

3.4/5 - (5 امتیاز)
اشتراک در
اطلاع از
guest

0 نظرات
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها