8 فروردین 1403
اختلال کابوس شبانه

اختلال کابوس شبانه و راهکارهای خلاصی از آن


خانه » مشاوره » اختلال کابوس شبانه و راهکارهای خلاصی از آن

کابوس های شبانه به خواب های مکرر ترسناکی گفته می شود که باعث اضطراب، ترس و احساس خطر در فرد می شود. مانند سایر پارازومنی های REM ، کابوس ها از خواب REM به وجود می آیند. اختلال کابوس شبانه در برخی از افراد به قدری شدت می گیرد که به مداخله روانشناسی نیاز پیدا می کنند.

تفاوت کابوس و اختلالات خواب:

در حالی که کابوس ها دارای برخی خصوصیات مشترک با پارازومنی های NREM مانند راه رفتن در خواب، برانگیختگی گیجی و ترس های شبانه هستند، از جهاتی دیگر با آن تفاوت دارند:

اول آنکه با وجودی که در برخی موارد نشستن در رختخواب، راه رفتن یا ایستادن دیده می شود، به طور کلی کابوس دیدن شامل فعالیت های حرکتی نمی شود.

دوم، در خواب های غیر رم اغلب به یاد آورده نمی شوند، اما کابوس ها حداقل به صورت جزئی به یاد آورده می شوند.

در آخر، برخلاف خواب های غیر رم، کابوس ها ارتباطی با گیجی ندارند. در واقع، فرد در حالتی از خواب بیدار می شود که کاملا احساس هوشیاری می کند و از محیط اطراف باخبر است.

علائم اختلال کابوس شبانه:

  • بیداری های مکرر از خواب با خاطره رویای تهدیدکننده و ترسناک
  • احساس هوشیاری در زمان بیدار شدن از خواب
  • تجربه کابوس شبانه که ناشی از مصرف دارو، مواد مخدر و دیگر بیماری های جسمی نیست.

شدت اختلال کابوس شبانه به میزان خواب های بد بستگی دارد:

  • اختلال شدید به مواردی گفته می شود که در آن شخص هر شب خواب بد می بیند.
  • اختلال متوسط به مواردی گفته می شود که تکرار کابوس ها بیش از یک بار در هفته است.
  • اختلال خفیف شامل دیدن خواب یک بار کابوس یا کمتر در هفته می شود.

اختلال کابوس شبانه و درمان

این اختلال چقدر شایع است؟

کابوس دیدن در کودکان بیشتر شایع است و با افزایش سن شیوع آن کاهش می یابد.

بیش از 40 درصد از کودکان دچار کابوس های گاه به گاه می شوند، حدود 20 درصد از آنان کابوس های مکرر دارند.

در حالی که حدود 30 درصد از بزرگسالان یک یا دو بار در ماه دچار کابوس می شوند و 2 درصد از بزرگسالان بیشتر شب ها این حالت را تجربه می کنند.

علت کابوس دیدن چیست؟

برخلاف راه رفتن در خواب و ترس های شبانه، کابوس علل ژنتیکی ندارد.

اختلال کابوس شبانه به مشکلات و اختلالات روانی مانند اختلال شخصیت مرزی و اسکیزوفرنی برمی گردد، اما می تواند علل غیرروانی نیز داشته باشد.

اختلال استرس پس از سانحه رایج ترین علت دیدن کابوس های شبانه است. کابوس هایی در مورد واقعه ای که فرد در آن حضور داشته است، باعث ناراحتی و اضطراب بیشتر در شخص می شوند.

کابوس ها بیشتر در یک سوم انتهایی شب، در حالی که چرخه خواب دارای رم بیشتری است، دیده می شوند.

بهداشت ضعیف خواب، استرس، حوادث تروماتیک، و اختلالات خواب می توانند از دیگر علل دیدن خواب های بد و ترسناک باشند.

اختلالاتی مانند سندرم پاهای بی قرار و آپنه خواب نیز در این مسئله دخیل هستند.

 

| مطالعه مطلب جامع “اختلال استرس پس از سانحه و غرق شدن در دریای وحشت” حتما بهتون پیشنهاد میشه |

 

کابوس دیدن به خاطر مصرف دارو:

برخی داروها می توانند عامل اختلال کابوس شبانه شوند. کابوس می تواند ناشی از قطع مصرف دارو یا موارد مخدری باشد که بر رم خواب تاثیر می گذارند، مانند مهارکننده های انتخابی بازجذب سروتونین، الکل یا داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای. بتا بلاکرها و آگونیست های دوپامینرژیک نیز می توانند باعث تحریک کابوس شوند.

مطالعه موردی بی اشتهایی عصبی در یک زن هندو

اختلال استرس پس از سانحه و کابوس های شبانه:

این اختلال ترکیبی از علائمی است که در نتیجه حضور در یا مشاهده یک تروما ایجاد می شوند. مشخصه آن افکار آزاردهنده، کابوس و فلش بک هایی در مورد حادثه است.

شخصی که دچار اختلال استرس پس از سانحه باشد، تحریک پذیری بیشتری دارد، بدین معنی که به محیط واکنش بیشتری نشان می دهد. اضطراب بیش از حد، اختلال در خواب، و اختلال پانیک از عوارض این اختلال است.

چرا PTSD بر خواب تاثیر می گذارد؟

این اختلال خود از واکنش های محیط ناشی می شود. برخی از تحقیقات نشان می دهند که عوامل ژنتیکی دخیل در حامل های سروتونین، ماده شیمیایی مغز که سیگنال ها را انتقال می دهد، در این مورد نقش دارند. همچنین، سروتونین بر خلق و خو و خواب نیز موثر است.

افسردگی و کابوس:

دیدن خواب های ترسناک می تواند به دلیل ابتلا به دیگر اختلالات روانی مانند افسردگی، اختلال پانیک، اسکیزوفرنی و اختلالات شخصیت باشد.

دیدن مکرر کابوس می تواند این دسته افراد را به خودکشی سوق دهد.

در بیمارانی که دچار اسکیزوفرنی و اختلالات روانپریشی هستند، تمایز بین کابوس و هذیان دشوار است و به گزارش درست از سوی بیمار و تشخیص درست خواب و بیداری بستگی دارد.

درمان خواب بد دیدن:

درمان به علت بروز کابوس بستگی دارد. اگر روانشناس تشخیص دهد که اختلال کابوس شبانه به دلیل PTSD همراه با اضراب و حملات پانیک است، نوعی از درمان تحت رفتار درمانی شناختی برای آن تجویز می شود.

این درمان به بیمار کمک می کند که الگوهای فکری خود را در مورد تروما تغییر دهد و در مدیریت خشم، حس گناه و ترس همراه با تروما عملکرد بهتری داشته باشد.

درمانگر می تواند به بیمار کمک کند که روند واقعه را بررسی کند، یاد بگیرد که خود را به خاطر آن سرزنش نکند و دریابد که واقعه تقصیر او نبوده است.

تکنیک های آرام بخشی مانند تکنیک های تنفس عمیق و آرام سازی عضلات می توانند به بهبود اضطراب کمک کنند.

دارودرمانی:

همان طور که گفته شد مصرف دارو یا قطع آن خود می تواند عاملی برای شروع کابوس باشد.

برای درمان کابوس های شبانه با ریشه PTSD، افسردگی یا دیگر اختلال روانی می توان از داروهایی نظیر بنزودیازپین استفاده کرد. این سری دارو ها با کاهش فعالیت مغز فرد مبتلا به کاهش خواب های بد کمک می کند.

مصرف دارو همان قدر که مفید است، می تواند با عوارض جانبی نیز همراه باشد که با عوارض جانبی قرص های خواب برابری می کند.

مصرف دارو می تواند اعتیادآور باشد و فرد برای رهایی از کابوس به دوز بالاتری از دارو نیاز خواهد داشت.

مدیتیشن و ذهن آگاهی:

همانطور که گفته شد کابوس می تواند به دلیل تنش و استرس باشد.

مدیتیشن و ذهن آگاهی یکی از بهترین روش های خلاصی از تنش های روحی و روانی است.

با انجام مدیتیشن شما به روح و جسم خود آرامش بی نظیری را هدیه می دهید.

کابوس های شما بیشتر درباره چه هستند؟ آیا می توانید ریشه دیدن کابوس را در خودتان حدس بزنید؟ نظراتتان را در این مورد با ما در میان بگذارید.

منبع

 

این مطلب چقدر برای شما مفید بود؟
اشتراک در
اطلاع از
guest

1 دیدگاه
تازه‌ترین
قدیمی‌ترین بیشترین رأی
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها
S.a

از وقتی پدربزرگم فوت شده (حدودا ۶ماه میشه)مدام خواب اونو میبینم که دوباره مرده.همون صحنه ای که جنازش رو تختش بود مدام دارم تو خواب میبینم.البته پیش روانپزشکم رفتم.بهم دارو داده بوسپیرون،ایمی پرامین و پروپرانول میخورم.یکم بهتر شدم ولی این کابوس ها همچنان همرا منه ???