فهرست مطالب
خانه » مشاوره کودک و نوجوان »
بدون تشخیص و درمان، علائم و رفتارهای ناشی از اختلال اضطراب اجتماعی در کودکان و نوجوانان تا بزرگسالی ادامه می یابد. هر چند این اختلال از رایج ترین بیماری های روانی است، بسیاری از والدین و معلمان از علائم و نشانه های آن در کودکان و نوجوانان غافل هستند.
اختلال اضطراب اجتماعی در کودکان شامل ترس یا فوبیای شدید نسبت به موقعیت ها و عملکردهای اجتماعی است. در برخی کودکان و نوجوانان این اختلال مزمن شده و بر عملکرد آنان در مدرسه، فعالیت های فوق برنامه، و توانایی دوست یابی تاثیر می گذارد.
علائم:
علائم اختلال اضطراب اجتماعی در هر سنی متفاوت است.
کودکان پیش دبستانی:
- ترس از چیزهای جدید
- تحریک پذیری، گریه کردن و نق زدن
- چسبیدن به والدین
- ناتوانی در حرف زدن
کودکان در سن مدرسه:
- ترس از بلند خواندن و جواب دادن به سوالات در کلاس
- ترس از حرف زدن با دیگر کودکان
- ترس از ایستادن جلوی کلاس
- ترس از حرف زدن با بزرگسالان
- ترس از فعالیت های فوق برنامه مانند ورزش و موسیقی
- ترس از سفارش دادن غذا
- ترس از رفتن به تولد و جشن
- ترس از مهمان
- ترس از قضاوت شدن توسط دیگران
کودکانی که دچار اختلال اضطراب اجتماعی هستند، بیشتر از بزرگسالان دچار دردهای جسمی مانند سردرد، دل درد و تهوع می شوند.
نوجوانان:
نوجوانی که دارای علائم زیر است به بررسی بیشتر نیاز دارد:
- ساکت است
- منزوی است و تنهایی را دوست دارد
- تردید دارد
- منفعل است
- نگران قضاوت دیگران است.
- از خجالت زده شدن و تحقیر شدن می ترسد.
- سرش پایین است و دست به سینه است.
- دارای عادت های عصبی مانند پیچاندن مو یا تکان دادن دست و پاست.
- عملکرد ضعیفی در مدرسه دارد.
- در کلاس داوطلب نمی شود.
- از رفت و آمد با دوستانش در بیرون از مدرسه خودداری می کند.
- توانایی حرف زدن جلوی جمع را ندارد.
- در مدرسه تنهاست.
- از حرف زدن با معلم می ترسد.
- از رفتن به مدرسه خودداری می کند.
- در جمع احساس راحتی ندارد.
- دوستان کمی دارد.
- هرگز مکالمه ای را شروع نمی کند.
- از تماس گرفتن با تلفن احساس ناراحتی می کند.
- با صدای آرام و لرزان حرف می زند.
- در مورد خودش حرف نمی زند.
اختلال اضطراب اجتماعی در کودکان باعث می شود آنها در تمام عرصه های زندگی عقب بمانند. آنها عملکرد ضعیفی در مدرسه و دیگر کلاس ها دارند و مایل به شرکت در هیچ فعالیتی نیستند.
رزرو مشاوره با روانشناس نوجوان آنلاین در سیمیاروم
دوست یابی برایشان سخت است و همیشه تنها هستند. احتمال ترک تحصیل در این کودکان بیشتر است. از این رو، ضروری است که تشخیص به سرعت صورت گیرد و درمان استرس و اضطراب با هدف بهبود کیفیت زندگی بیمار انجام شود.
علل اختلال اضطراب اجتماعی در کودکان:
همانند بزرگسالان، اختلال اضطراب اجتماعی در کودکان و نوجوانان می تواند در اثر فاکتورهای ژنتیکی، اجتماعی، مغزی و محیطی باشد. بسیاری از والدین خود را به خاطر آن سرزنش می کنند، اما معمولا این ترکیبی از عوامل است که باعث بروز اختلال می شود. مهمترین چیزی که باید بدانید این است که کودک باید حمایت شود و برای درمان ارجاع داده شود.
تشخیص اختلال اضطراب اجتماعی در کودکان و نوجوانان:
تشخیص این اختلال باید با مشاهده علائم فرد در محیط های مختلف صورت گیرد. بنابراین، ارزیابی با استفاده از مشاهدات والدین، معلمان و عملکرد در مدرسه صورت می گیرد.
علل زمینه ساز پزشکی بررسی می شوند و احتمال وجود برخی عوامل مانند قلدری در مدرسه بررسی می شود. در صورتی که دانش آموز در معرض خطر خودزنی قرار داشته باشد، موضوع بلافاصله بررسی می شود.
درمان فوبیای اجتماعی در کودکان:
درمان اختلال اضطراب اجتماعی در کودکان و نوجونان با هدف کاهش علائم اضطراب و بهبود عملکرد فرد در مدرسه و محیط های اجتماعی انجام می شود. درمان های موثر عبارتند از:
- رفتار درمانی شناختی
- خانواده درمانی
- دارو درمانی با بازدارنده های انتخابی بازجذب سروتونین
علاوه بر استاندارهای درمانی، برخی استراتژی های سازگاری نیز توسط معلمان و والدین اتخاذ می شوند تا به کاهش اضطراب بیمار در مدرسه و دیگر محیط ها کمک کنند.
مدرسه می تواند نقش مهمی در این روند بازی کند، زیرا مکانی است که این اختلال بیشترین تاثیر منفی را در عملکرد کودک و نوجوان دارد.
نکاتی برای والدین:
به عنوان والدین کودک یا نوجوانی که دچار اختلال اضطراب اجتماعی است، اطلاع یافتن از روش های حمایت از وی ضروری است. شما باید بتوانید اضطراب اجتماعی فرزندتان را به شکلی سازنده کنترل کنید.
به فرزندتان شانس روبه رویی با موقعیت ترسناک را بدهید. از طرف او در این موقعیت ها حرف نزنید و در مواجهه با این موقعیت ها او را تحسین کنید.
برای فرزندتان اهداف قابل دستیابی مانند شرکت در یک کلاس کم جمعیت داشته باشید. سپس، آن را به گام های کوچک قابل دستیابی تقسیم کنید. همچنین، فرزندتان را به شرکت در فعالیت های آرامش بخش مانند موسیقی، صنایع دستی، یوگا و هنر جذب کنید.
شنونده خوبی باشید و اجازه دهید فرزندتان از تجربه و حالاتش حرف بزند. موفقیت های گذشته فرزندتان را به او یادآوری کنید و اعتماد به نفس را در او تقویت کنید.
با فرزندتان تمرین کنید. شناسایی علت اضطراب و مکان های رایج ترس در او به درمان سریع تر کمک می کند. موقعیت مشابهی را که فرزندتان از آن هراس دارد، برایش تصویر کنید. به او نقش بدهید و با هم این موقعیت را تمرین کنید. برای مثال، اگر فرزندتان از دوست یابی هراس دارد، با یکدیگر این موقعیت را در خانه تمرین کنید. نقش را تا جایی تمرین کنید که فرزندتان تا حدی بر آن مسلط شود.
در صورتی که اضطراب فرزندتان بیش از حد است، به دنبال دریافت کمک از مشاور یا روانشناس کودک و نوجوان باشید. مشاوره کودک و نوجوان سیمیاروم همواره در دسترس شماست.
روان درمانی شامل درک و تنظیم افکار و باورهایی است که باعث اضطراب می شوند. یادگیری و تمرین مهارت های اجتماعی برای افزایش اعتماد به نفس و جسارت، و سپس به کاربردن تدریجی و آهسته این مهارت ها در وضعیت ها و موقعیت های واقعی از دیگر کاربردهای روان درمانی است.
آیا فرزند شما هم دچار اختلال اضطراب اجتماعی است؟ هرچه این مشکل در فرزندتان دیرتر درمان شود، میزان ناتوانی او بیشتر خواهد شد. بهتر است این مشکل در او در سنین پایین تر درمان شود تا کودک موقعیت های اجتماعی کمتری را در زندگی خود از دست بدهد و هر چه سریع تر بتواند خود را با محیط های مختلف منطبق کند.
خواندن مقاله فرزندپروری را نیز به شما پیشنهاد می کنیم.
