27 اسفند 1402
اختلال دزدی بیمارگونه

اختلال دزدی بیمارگونه: علل، نشانه ها و درمان


خانه » مشاوره » اختلال دزدی بیمارگونه: علل، نشانه ها و درمان

اختلال دزدی بیمارگونه نوعی اختلال روانی است که می تواند هر کسی را در هر سنی درگیر کند. این اختلال با کنترل تکانه ضعیف و تمایل غیرقابل کنترل برای دزدی کردن همراه است. به دلیل احساس گناه و شرم از بیماری، مشخص نیست چه تعداد از این اختلال رنج می برند. این اختلال قابل درمان است و هرکسی که دچار آن است می تواند با کمک روان درمانی از آن خلاص شود.

تعریف اختلال دزدی بیمارگونه:

این اختلال جز بیماری های روانی نادر است. بیمار دچار تمایل و وسواس غیر قابل کنترل برای دزدی است. تفاوت بین دزدی از مغازه ها و اختلال دزدی بیمارگونه در این است که بیمار در حالت دوم صرفا به خاطر خود عمل دزدی دست به این کار می زند، نه به خاطر نیاز یا خواستن یک وسیله خاص. کسانی که از مغازه ها دزدی می کنند اغلب شریک دارند و برای این کار برنامه ریزی می کنند.

در حالی که در اختلال دزدی بیمارگونه ، فرد هیچ گاه برای عمل خود برنامه ریزی نمی کند و همیشه به تنهایی اقدام می کند. بیمار وسایلی را می دزد که به هیچ دردش نمی خورند یا کمترین استفاده را از آنها دارد.

اختلال دزدی بیمارگونه

کنترل تکانه:

اختلال دزدی بیمارگونه نوعی اختلال کنترل تکانه است که شامل اختلالاتی می شود که فرد با کنترل احساسات و رفتارهای خود مشکل دارد. به طور معمول، رفتار تکانه ای به حقوق دیگران تجاوز می کند. فردی که دچار این اختلال است نمی تواند در برابر وسوسه هایش مقاومت کند.

عامل ابتلا به اختلال دزدی بیمارگونه چیست؟

عامل ابتلا به این اختلال مشخص نیست. خصیصه هایی در بیماران دیده می شود. به نظر می آید ارتباطی بین سطح پایین سروتونین و افرادی که دچار رفتارهای تکانه های هستند وجود دارد. بیمار عمل دزدی را نوعی آزاد شدن آدرنالین می خواند که باعث ایجاد احساس لذت بخش در او می شود.

کسانی که دچار این اختلال هستند، به احتمال زیاد دچار دیگر بیماری های روانی شامل افسردگی، اضطراب ، سوءمصرف مواد مخدر و اختلالات خوردن نیز هستند.

 علائم و نشانه های بیماری اختلال دزدی:

  • تمایل قوی و غیرقابل کنترل برای دزدی
  • هیجان یا ترشح آدرنالین در ارتباط با عمل دزدی
  • احساس گناه پس از انجام عمل
  • دزدیدن چیزی که کاربرد و استفاده ای برایشان ندارد.

مشخصات معمول رفتاری و شخصیتی بیمار چیست؟

بیمار چیزی را می دزد که خود می تواند با پرداخت پول به دست آورد. عمل دزدی صرفا به خاطر فشار حاصل از تکانه و رفتارهای وسواس گونه صورت می گیرد. وسواس نسبت به دزدی در طول زمان نوسان دارد، گاهی شدت می گیرد و گاهی کمتر می شود. بیمار حتی ممکن است شیء دزدیده شده را دور بیاندازد یا آن را به محل اصلی بازگرداند.

بیماری که مبتلا به اختلال دزدی بیمارگونه است با یک دزد یا دیگر مجرمان تفاوت دارد. بیمار هیچ نیاز و برنامه از قبل تعیین شده ای برای دزدی ندارد. اما مشکل آنجاست که اگر دستگیر شود، قانون با او برخورد یکسانی با دیگر مجرمان مشابه خواهد داشت. از این رو، درمان ضروری است. در موارد زیادی، بیمار حتی خودش از ابتلا به اختلال روانی خبر ندارد و مقاومتی در برابر مجازات نمی کند.

فاصله گرفتن در روابط فردی

اختلال دزدی و نشانه های آن

اختلال دزدی بیمارگونه به طور معمول در سال های نوجوانی ظهور می کند، اما می تواند در هر سن دیگری شروع شود. از آنجا که بیماری با حالت راز، شرم و گناه همراه است، بیماران سعی می کنند تا حد امکان بیماری خود را از نزدیکان و همراهان پنهان کنند. بیماری آنقدر پنهان می ماند تا سن فرد بالا می رود یا عواقب این عمل گریبان او را می گیرد. مواردی وجود دارد که وسواس برای دزدی با افزایش سن کاهش می یابد.


مشاوره درمان وسواس فکری با متخصان سیمیاروم


ریسک ابتلا به این اختلال در افرادی که دارای سابقه خانوادگی ابتلا به اختلالات تکانه ای، وسواس جبری عملی، اختلال سوءمصرف مواد مخدر هستند بیشتر است.

چنانچه این رفتار در کودک مشاهده می شود، باید از او توضیح و علت انجام رفتار خواسته شود. تکرار رفتار نشان دهنده نیاز به مشاوره کودک است. تشخیص زودهنگام به جلوگیری از بیماری کمک می کند.

درمان اختلال دزدی بیمارگونه:

رایج ترین روش درمانی استفاده از روان درمانی است. در این شیوه، از روان درمانی شناختی برای کنترل تکانه ها استفاده می شود. هدف درک رفتار منفی و یافتن روش هایی برای جایگزینی آنها با رفتارهای مثبت است. درمانگر با بیمار برای یافتن رفتارها یا پاسخ های مثبت برای جایگزینی رفتار تکانه ای کار می کند. در صورتی که هر نوع بیماری روانی دیگری نیز در بیمار تشخیص داده شود، درمان مقتضی انجام می گیرد.

در صورتی که درمان به تنهایی کافی نباشد، از دارو درمانی استفاده می شود. داروهایی مانند داروهای ضد افسردگی یا ترکیبی از داروها بسته به علائم فرد تجویز می شوند. هر چند داروی مخصوصی برای این اختلال وجود ندارد، در مواردی نالتروکسان تجویز می شود. این دارو برای معتادانی تجویز می شود که دچار وابستگی به موارد مخدر هستند و به آنها در کنترل تکانه برای مصرف مواد مخدر یا الکل کمک می کند.

اگر احساس می کنید دچار اختلال دزدی بیمارگونه شده اید، بهترین کار دریافت درمان تخصصی زیر نظر یک روانشناس مجرب است. با استفاده از درمان تخصصی به مهارت های سازگاری برای کنترل تکانه در خانه مسلط می شود. در صورتی که برای شما دارو تجویز شده است، آن را طبق برنامه مصرف کنید.

به علاوه، تکنیک های آرامش بخشی به کاهش رفتارهای وسواس گونه کمک می کنند.

در صورتی که خود یا یکی از عزیزانتان دچار این اختلال هستید، با ما تماس بگیرید و از مشاوره آنلاین استفاده کنید. ما تلاش می کنیم به بهره گیری از بهترین و مجرب ترین روانشناسان کیفیت زندگی شما را بهبود ببخشیم.

آیا کسی در اطرافیان شما وجود دارد که عادت به دزدی های کوچک و بلااستفاده داشته باشد؟ دیدگاه دیگران نسبت به او چیست؟

 

1/5 - (1 امتیاز)
اشتراک در
اطلاع از
guest

4 نظرات
تازه‌ترین
قدیمی‌ترین بیشترین رأی
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها
ندا

همسر من بیماری دزدی رو داراست
دزدی میکنه و بعد پشیمون میشه
من دوتا بچه دارم و ۷ساله ازدواج کردم
همسرم نظامیه.چن وقت پیش یه گردنبند دزدیده و فروخته و بعد پشیمون شده و پولشو پس داده .الانم یک ماه براش زندانی بریدن
چجوری باهاش رفتار کنم تا دست از دزدی برداره

مادمازل تنها

من ب بیماری رویا پردازی نابهنجار و اروتومانیا دچار شدم لطفا کمکم کنید

سیمیاروم

چون این موضوع تخصصی هست حتما باید مشاورین و متخصصین راهنماییتون کنند.
این لینک جهت رزرو وقت مشاوره خدمت شما، سیمیاروم در خدمت شماست.
https://app.simiaroom.com/onboarding/

آخرین ویرایش 1 سال قبل توسط سیمیاروم