فهرست مطالب
خانه » تربیت فرزند »
احساس می کنید باید بارها و بارها به فرزندتان یک چیز را بگویید تا گوش کند؟ شاید حتی بعد از ده ها بار تکرار باز هم به حرفتان گوش نمی کند. قبل از آنکه داد بکشید، از این تکنیک ها برای تربیت کودک حرف گوش کن استفاده کنید:
چرا فرزندم به حرف های من گوش نمی دهد؟
بیایید با واقعیت روبه رو شویم. لجبازی و حرف گوش نکردن کودک واقعا اعصاب والدین را به هم می ریزد. در مدرسه، هر چیزی که معلم می گوید را گوش می دهند. هر درخواستی از سوی مادربزرگ، پدربزرگ انجام می شود. اما وقتی شما ساده ترین کار را از او می خواهید، ناگهان ناشنوا می شود و به حرف های شما بی اعتنایی می کند.
تنها راهکار مورد استفاده شما برای اینکه فرزندتان به حرف هایتان گوش دهد، این است که داد بزنید و عصبانی شوید. تا وقتی داد نزنید، به حرف های شما گوش نمی دهد.
ریشه رفتارهای بد او در قبال خودتان را پیدا کنید. گاهی شیطنت کودک به خاطر خستگی یا گرسنگی است. شاید روز بدی در مدرسه داشته است یا به خواهر یا برادر کوچک ترش حسادت می کند.
همیشه دلیلی برای رفتار بد وجود دارد. کودک نیاز به والدین دارد، اما آنها با کارهای خود مشغول هستند. محیط خانه پر تنش و عصبی است و کودک توجهی دریافت نمی کند.
گاهی در خانواده جنگ قدرت وجود دارد. کودکان به خصوص در سن 4 سالگی و نوجوانی به دنبال یافتن استقلال و قدرت بیشتر هستند. اگر او قدرت انتخاب بین دو لباس، انتخاب غذای مورد علاقه یا بازی اش را نداشته باشد، این قدرت را به شکل منفی اعمال خواهد کرد.
با نشنیدن و انجام ندادن، سعی می کند قدرت خود و نیاز به داشتن انتخاب را بیشتر کند. شاید به همین دلیل است که فرزندتان به حرف دیگران بیشتر از شما گوش می دهد، چون آنان در مواردی به فرزندتان قدرت انتخاب بیشتری می دهند.
| مطالعه مطلب “مشاوره فرزندپروری و تربیت بچه و هر آنچه باید در مورد آن بدانید” به شما پیشنهاد می شود |
هزاران دلیل برای لجبازی کودک وجود دارد که این شما هستید که باید آن را پیدا کنید.
آیا کودک حرف شنو داشتن خوب است؟
اول از همه و قبل از ارائه راهکار برای تربیت کودک حرف گوش کن باید دیدگاه های خود را در این رابطه اصلاح کنید.
اینکه انتظار داشته باشید فرزندتان به تمام حرف ها و دستورات شما گوش دهد، انتظار نامعقولی است. او نیز انسانی است که دوست دارد استقلال و اختیار را تجربه کند.
تربیت کودک مطیع و فرمانبردار محض، به روان او آسیب جدی می زند و در آینده او را با مشکلات جدی روبه رو می کند، از جمله:
- کمبود اعتماد به نفس
- وابستگی شدید
- ناتوانی در تصمیم گیری
- احتمال وقوع حوادث ناگوار مانند تجاوز به دلیل ناتوانی در نه گفتن
چطور کودک حرف گوش کن تربیت کنیم؟
با وجود هشدارهای فوق مبنی بر پرهیز از زیاده روی در مطیع کردن فرزند، و لزوم آموزش مهارت های نه گفتن و افزایش اعتماد به نفس در کودک، از روش های زیر برای حرف شنو بودن کودک استفاده کنید:
هر بار یک چیز:
نمی توانید از یک کودک 4 ساله انتظار داشته باشید که همزمان لباس هایش را جمع کند، اتاقش را تمیز کند و موهای خواهرش را نکند. هر بار یک چیز که از همه مهم تر است را از او بخواهید (در این مورد اول خواهرش را نجات دهید)، بعد سراغ موارد دیگر بروید.
کوتاه نیایید:
اگر فرزندتان بدرفتاری می کند، برای آسایش و راحتی خودتان کوتاه نیایید. اگر فرزندتان نمی خواهد مسواک بزند و شما به خاطر خستگی خودتان اجازه دهید امشب او با دهانی پر از شکلات بخوابد، انتظار نداشته باشید که فردا برای مسواک زدن حرف شما را گوش دهد.
اصول تربیتی مشخصی داشته باشید و هماهنگی و ثبات در تربیت را رعایت کنید.
واضح حرف بزنید:
شفاف، واضح و کوتاه حرف زدن برای تربیت کودک حرف گوش کن ضروری است. از گفتن جملات غیرضروری و به خصوص توهین خودداری کنید.
برای مثال، فرض کنید فرزندتان سراغ یخچال رفته است و مقدار زیادی بستنی، میوه و شکلات را برای خودش بیرون آورده است.
به جای اینکه به او بگویید «چقدر شکمویی، چرا انقدر زیاد می خوری. این همه خوراکی را می خوای یک مرتبه بخوری؟ همه را برگردان در یخچال»
به فرزندتان بگویید «الان وقت شام است، فقط یکی از اینها را انتخاب کن و بخور. بقیه را سر جایش بگذار.»
به همین ترتیب، اگر به فرزندتان بگویید برو اتاقت را تمیز کن، احتمالا نتیجه خوبی نمی گیرید تا این که به او بگویید «اسباب بازی ها را در سبد بریز.
از افعال دستوری منفی استفاده نکنید:
به تعامل خود با فرزندتان دقت کنید. چه حرف هایی بین شما رد و بدل می شود. شاید اصلا بهتر باشد تعداد دستوراتی که در طول روز به او می دهید را بشمارید. آیا تعدادشان زیاد است؟ بیشتر از فعل «نکن» استفاده می کنید؟
خودتان را جای فرزندتان بگذارید. اگر یک دوست یا رئیس در طول روز تنها تعاملی که با شما داشت، جملات دستوری و منفی بود، چه حسی داشتید؟
این راهکار در ارتباط با راهکار فوق نیز هست. اگر به فرزندتان بگویید «به سر خواهرت دست نزن»، او نمی داند پس از آن باید چه کار کند. آیا نمی تواند بغلش هم بکند؟ نمی تواند با او بازی کند؟
پس به جای استفاده از افعال منفی، به او بگویید چه کار باید بکند: «آرام سرش را نوازش کن.»
تشکر کنید:
هر کسی در قبال رفتار خوب، انعطاف بیشتری نشان می دهد. تشکر کردن برای تربیت کودک حرف گوش کن اثرات خوبی دارد. به جای اینکه او را تهدید کنید «دیگر نبینم حوله را روی زمین بیاندازی»، بگویید «مرسی که حوله ات را از روی زمین برمی داری.»
بدین ترتیب، به او این پیام را می دهید که حتی قبل از انجام کاری به حرف شنو بودن او اطمینان دارید.
غر نزنید، مشاهده کنید:
اگر می بینید فرزندتان کاری را انجام نداده است، سریع به سرزنش کردن و غر زدن رو نیاورید، فقط گزارش موقعیت را بدهید یا شرح دهید.
«یک کت روی زمین افتاده است.» «کی می خواهی آشغال ها را بیرون ببری؟»
پرسیدن در مورد زمان انجام یک کار از استراتژی های خوب برای تربیت کودک حرف گوش کن است. شما به فرزندتان قدرت اختیار و انتخاب زمان و نحوه انجام کار را داده اید. فراموش نکنید که قرار نیست تمام دستورات شما آنی و سریع انجام شوند.
با شرح دادن موقعیت یا پرسش کردن از زمان انجام کار، به فرزندتان این فرصت را می دهید که بدون سرزنش شدن رفتار خود را اصلاح کند و گزینه بهتری را انتخاب کند.
البته فراموش نکنید که در بیان این جملات، لحن نیز اهمیت دارد. نوع گفتن این جملات نباید حالت سرزنش، پرخاشگری و کنایه داشته باشد.
الگوی خوبی باشید:
برای تربیت کودک حرف گوش کن خودتان هم باید رفتار مشابهی داشته باشید. اگر زود عصبانی می شوید، به حرف های فرزندتان گوش نمی دهید و سریع داد می کشید، انتظار نداشته باشید او رفتاری معقول داشته باشد.
از رشوه یا تهدید استفاده نکنید:
در عوض، اجازه دهید فرزندتان با عواقب بد رفتارهایش رو به رو شود. اگر لباس هایش را روی زمین می ریزد، اجازه دهید همان لباس کثیف و چروک شده را برای مهمانی یا پارک بپوشد.
برای تربیت کودک حرف گوش کن لازم نیست او را در مورد عواقب انجام ندادن کاری تهدید کنید. این می تواند به عادتی برای او بدل شود که تا زمانی که اجبار نباشد، اقدام نکند.
| مطالعه مطلب “تنبیه کودک بهتر است یا پاداش؟” به شما پیشنهاد می شود |
رفتار خوب را تشویق کنید:
حتی پرخاشگرترین بچه هم گاهی رفتار خوب دارد. کودکان عشق این هستند که جلب توجه کنند. برایشان فرقی ندارد که توجه مثبت باشد یا منفی. اگر به اندازه کافی توجه مثبت به او نشان ندهید، رو به رفتارهای بد می آورد تا حداقل توجه منفی شما را جلب کند.
مشکل اینجاست که بسیاری از ما رفتار خوب را وظیفه می دانیم و تنها برای رفتارهای بد است که اقدام می کنیم. اما مطمئن باشید اگر رفتارهای خوب را تحسین کنید، کودک برای انجام هر چه بیشتر این رفتارها تلاش خواهد کرد.
منظور از تشویق، هدایای مادی نیست. یک سخن تحسین آمیز، لبخند محبت آمیز و مهربانی نسبت به کودک کافی است.
سخنی از سیمیاروم:
به یاد داشته باشید که «حرف نشنو» بودن کودک همیشه یک هشدار برای ماست. هر چند این رفتار نوعی بی توجهی وی بی احترامی از سوی کودک است، اما بیشتر نوعی فریاد برای گرفتن توجه بیشتر و بیان نیاز برای داشتن قدرت انتخاب و اختیار بیشتر است.
کودکان نیز مانند ما به این نیاز دارند که دیده و شنیده شوند. وقتی این نیاز برآورده نشود، کودک به حرف هایتان گوش نخواهد داد.
اگر احساس می کنید بین شما و فرزندتان جنگ قدرت راه افتاده است، برای حل کردن آن و رسیدن به روش های فرزندپروری مثبت با مشاور صحبت کنید. ما به شما مشاوره کودک و نوجوان سیمیاروم را پیشنهاد می‌کنیم.
ما به شما راهکارهایی را آموزش می دهیم که بدون نق زدن، تکرار کردن، فریاد زدن و کتک زدن، در مدت کوتاهی به صلح با فرزندتان برسید.
متاسفانه بچه من عادت کرده برا حرف گوش کردن از ما باج بگیره یا من رو مقابل پدرش قرار بده. همسرم هم تشویقش میکنه و وقتی باج
گیری میکنه ذوق میکنه که ببین بچه ام چقدر از الان زرنگه… آخه اینکه زرنگی نیست. هر چقدر هم با همسرم صحبت می کنم که این روش تربیتی درست نیست و نباید تشویقش کنی که فقط منفعت خودش رو در نظر بگیره، باز هم از لج من به کارش ادامه میده
سمیه عزیز، در ارتباط با این موضوع حتما از مشاورین و متخصصین کودک و نوجوان کمک بگیرید تا شرایط رو بررسی کنن و راهنماییتون کنن، این لینک جهت رزرو وقت مشاوره خدمت شما، سیمیاروم در خدمت شماست.
https://simiaroom.com/counselor/